31 oktober en 1 november – Monteverde

Om vijf uur opgestaan om met openbaar vervoer Monteverde te proberen bereiken. In de LP stond niets, en iedereen die ik het vroeg zei iets anders. Enige alternatief is een shuttle van $35, maar die vertrekt om 15u30 en komt pas rond 19u toe, zodat je dus de hele middag kwijt bent.

Om 6u op het eerste busstation, maar daar eerste bus pas om 7u30. In andere station direct bus gevonden die mij kan afzetten in lagartos, zogezegd de weg naar Monteverde. Daar dus afgestapt in the middle of nowhere. Na een half uur kwam een bus in de andere richting, blijkbaar komt hier geen bus langs, de bus rijdt een stuk verder door in de richting van waar ik kom, en komt langs rond 9u30. Daar dus twee uur gewacht, alle bussen goed bekijkend, en de bus die ik nodig had bijna gemist omdat er wel 10 bestemmingen op de voorruit stonden. Gevolg, bus pas op einde gezien, zodat hij pas na de bus tot stilstand kon komen. Ikke dus met twee rugzakken een 500m hard proberen rennen…niet zo simpel. Gelukkig, de volgende bus was vijf uur later.

Op de bus gezien dat mijn rugzak wat te lang op de grond had gestaan, vol, maar dan ook vol mieren. Daar mij dus het eerste half uur mee kunnen bezig houden.

De bus leek dan maar tot Santa Elena te rijden, dus nog een 20 minuten stappen met de rugzak tot aan hotel. Dan even rusten, een wandeling naar de top van de cerro Amigos, maar daar was niet veel aan. Onderweg heel saai en boven bewokt. Soit, de tour voor morgen kunnen regelen in hotel, eten in een dure pizzeria (de prijzen zijn hier echt duur) en terug vroeg naar bed, ze komen me weer om 7u oppikken.

Monteverde is eigenlijk het Mekka van het eco toerisme in costa rica. Had een soort amerikaanse party town verwacht, maar is eigenlijk een lange straat van een vijftal kilometer bestaande uit drie ‘dorpjes’ waarlangs het ene hotel en lodge naast de andere ligt. Te vergelijken met de safari lodgen in Afrika, maar dan hier voor het regenwoud. Gevolg, niet echt veel te doen buiten de lodgen.

En dan donderdagochtend om 7u20 opgepikt aan hotel voor mijn canopy tour!! Waarschijnlijk een hoogtepunt van elke reis naar Costa Rica. Dit houdt in dat je hangend aan een gespannen kabel door en over het nevelwoud raast. Een groep samen met 2 Amerikaanse tourgidsen uit Alaska en 23 locale kinderen. Vreesde een beetje voor mijn hoogtevrees, maar is eigenlijk heel goed gegaan en ontzettend, ontzettend leuk. Was wel slecht weer, wolken en wat regen. Maar had z’n voordelen ook. Je ziet soms niet waar je naartoe gaat, en je kan niet zo goed remmen omdat de kabel te glad is 😉 Een 11 afdalingen, beginnend met een paar korten, tot een paar van een minuut lang. En eindigend met de superman ride. Hierbij zit je niet in een harnas, maar hang je aan een harnas met je hoofd een beetje naar beneden, en vlieg je letterlijk over het woud tussen de mist, de wind….mega. Is in begin wel even beetje paniek als ze je direct loslaten, maar na een paar meter zweven is dat direct voorbij. De swing (een soort Bungee jump) heb ik toch maar links laten liggen.

Rond 11u30 terug in hotel, dan tours voor morgen gaan boeken en shuttle naar het natuurpark Santa Elena. Daar een paar uur rondgewandeld in het nevelwoud, en ja, het is daar bewolkt en nat. Is nog niet zo erg als in Peru of Maleisie, maar dicht begroeid zodat je eigenlijk niet veel ziet buiten het pad voor je en af en toe een vogel of zo. Niet helemaal mijn ding, maar dat wist ik al. Hoewel de wandeling op zich nog wel meeviel.

Dan een uur in doorweekte kleren in de kou op de shuttle terug moeten wachten, een lange warme douche in hotel, en een rustige avond

Gegevens ter herinnering

(1 EUR = 640 CRC (Costa Rica Colones))

Manakin lodge: $20 voor een perfecte kamer voor drie personen, maar was eerder een fout van hun website. Normaal is prijs per persoon, en de kamer een $50. Maar er was geen beperking ingebouwd op het minimum aantal personen 😉

100% Aventura: canopy tour 40 USD, de Superman en Tarzan swing inbegrepen. Werken wel samen met scholen, maar daar heb je eigenlijk niet zoveel last van.