15 tot 22 juni – Annapurna Sanctuary Trek

Algemeen

De initiele planning om eerst naar Jomsom te vliegen en dan de Jomsom trek in omgekeerde richting te doen is dus niet doorgegaan. Zoals te verwachten is het vliegtuig naar Jomsom afgelast wegens weersomstandigheden.

In plaats van de volgende dag(en) terug om 7u op de luchthaven te zitten wachten zonder zekerheid dan maar in overleg met mijn gids afgesproken om de Annapurna Sanctuary trek te doen, waarvoor geen vliegtuig nodig is. Volgens de Lonely Planet en affiches hier wordt die op een tiental dagen gedaan. Aangezien wij echter na zes dagen zouden zijn teruggeweest (nogal speedy gids 🙂 ) heb ik gevraagd om er nog een paar dagen langs andere minder toeristische dorpjes eraan te plakken. De trek heeft dus uiteindelijk acht dagen geduurd.

Eerst nog een paar woorden over de gids. Een klein manneke, Yuba genaamd, zowat half zo groot en een derde zo breed als ik, maar die mijn en zijn baggage die acht dagen zonder te veel problemen heeft rondgesleurd. Redelijk engels en is zelf afkomstig uit een klein dorpje in het gebied, Tolka.

Een typische trekkingsdag hier: Half zeven op en klaarmaken, zeven ontbijt, half acht vertrekken. Meestal rond de zeven a acht uur stappen per dag en dus rond 15uur stoppen, aangezien tegen dan de regen meestal begint te vallen. Rond 11.30 lunch, rond 18.30 avondeten, rond 20u in bed en zonder probleem meer dan 10 uur slapen van fysische vermoeidheid.

Eten tijdens de trek is geen probleem, overal is zowat dezelfde vooropgestelde menu met nepalees, indisch, italiaans en andere gerechten. lunch of dinner rond de 300 Rs. Wat er effectief op je bord komt heeft vaak echter niets te maken met wat je verwacht 🙂 Een keer pizza die wel te eten was, voor de rest altijd hetzelfde: vegetable soup met plain rice (om mijn darmen wat rust te geven). Dit zo’n 14 keer gegeten, nooit hetzelfde: gaande van waterige vloeistof waar wat groenten in hebben gelegen tot volledige en super lekkere groente curry’s. Zoals ze hier zo vaak zeggen: same, same…but different.

Accomodatie was over het algemeen deftig. Zodra je een dag of twee van de berijdbare weg verwijdert bent worden de dorpjes eigenlijk niets anders dan een verzameling lodges/guesthouses, niet echt typsich dus, maar wel handig voor het trekken. Hoe verder van de weg, hoe rustieker ook de lodge. Meestal dus een kamer met een of twee bedden in, (franse) wc ergens op de gang en badkamer ernaast: koude (of warme tegen betaling) emmer water en in beste geval een douche, vaak op zonne-energie. Dat betekent hier trouwens gewoon dat ze het water door buizen laten stromen die naar de zon zijn gericht. Niet altijd even warm dus 🙂 Dichter bij de grote weg kamer met aparte ‘badkamer’ mogelijk en (elektrisch) warm water. Maar eigenlijk dus goed te doen, en prijzen tussen de 100-214 Rs, spotgoedkoop dus!

Dag 1 – 15 juni – Pokhara tot Deurali
Half zes op, half zeven op luchthaven, drie uur wachten of de vlucht zou vertrekken. Rond 8u30 toch de boarding pass gekregen, dus al hoopvol. Een kwartier later vertrek het vliegtuigje (14 plaatsen) van een andere maatschappij ook naar Jomsom, dus zag er goed uit. Een half uur later landt datzelfde vliegtuigje echter terug in Pokhara. Blijkbaar kunnen ze van tevoren niet weten wat voor weer het tussen de bergen van Pokhara naar Jomsom is. Vliegtuig had dus een kwartier in de wolken gevlogen en was dan maar teruggekeerd als het in de buurt van het smalste stuk niet was opgeklaard.

Beetje teleurgesteld, maar ook blij dat ik niet voor niets een half uur in de wolken in zo’n klein vliegtuig had moeten zitten.

Dan maar backup plan: Het wordt dus de Annapurna Sanctuary trek van Pokhara naar het Annapurna Base Camp, vanwaar de Annapurna south beklommen wordt. Volgens de LP een trek tussen de 10 en de 14 dagen. Volgens de gids gemakkelijk doenbaar binnen de 10 dagen.

Ons laten afzetten in Phedi, een 15 km van Pokhara waar de trek begint. Ondertussen al 10.30 dus heel ver zal het vandaag niet worden. Verrtokken rond 1200m, en direct beginnen stijgen. Eerste deel door bos, dan langs typische kleine dorpjes waar iedereen gezien de periode van het jaar druk velden aan het omloegen was en rijst aan het (ver)planten. Was eigenlijk een interessant begin. Dan verder door de bossen tot 1990m voor de eerste lunch tijdens een regenvlaag. Niet echt speciaal, meer lastig door klim dan wat anders. Slapen in Bichok Deurali, maar ook regen(storm), dus koud en geen zicht op om het even welke berg. En geen enkele andere toerist in heel het dorp.

Dag 2 – 16 juni – Deurali tot Chhamrong

Vroeg vertrokken en naar beneden.  Een 700m dalen door de bossen, brug over en een redelijk vlak stuk tot in New Bridge, allemaal door de bossen, lichte regen en dus de eerste kennismaking met de leeches (bloedzuigers). Dit zijn kleine wormpjes van een 2 cm tot 5cm in uitgerekte toestand. Ze kruipen op je schoenen tijdens het stappen en als je even niet oplet zijn ze een paar minuten later je bloed aan het zuigen. Ze kruipen zonder probleem door je broek of kousen. Gelukkig duurt dat niet lang, meestal zie je gewooon plots bloed op je benen omdat de leech reeds gelost heeft.

Lunch in New Bridge was zalig, drie kleine wat verlegen kinderen die helemaal gefascineerd zijn door mijn fototoestel en de foto’s in de Lonely Planet. Echt schattig.

Dan half uur klimmen, half uur dalen en dan 2 uur steile trappen op de heavenly path…niet echt hemels anders.

Toekomen in Chhamrong op 2200m, en een warme douche!

Daarna meditatiemoment, hoge wolken mar prachtig zicht op de vallei en af en toe op de Macchapuchare (Fish tail berg). En buiten twee Koreanen die geen woord engels spraken weer geen andere toeristen.

Dag 3 – 17 juni – Chhamrong tot Himalaya hotel

Vanaf hier begint het stuk dat ook in omgekeerde richting zal moeten gedaan worden. Dag beginnen naar Shinuwa, op dezelfde hoogte, maar eerst 2208 trappen naar beneden en daarna zelfde hoogte naar boven. Probleem hier is dat je gewoon naar de andere kant van de vallei moet, maar dat je daarvoor meestal eerst moet dalen tot aan de rivier om dan met een hangbrug over de rivier te wandelen en dan terug helemaal naar boven moet. Na zo een paar heb je daar toch wel genoeg van, zeker als dat stijgen in de blakende zon moet.

Dan zachtjes naar beneden tot Bamboo (2300m) door een soort regenwoud, lunch hier en dan zacht naar Boven tot in Himalaya hotel (2800m) in de gietende regen, een ‘dorp’ met twee lodges en voor de verandering weer maar 1 toerist, ikke dus. En een koude emmer douche bij aankomst.

Dag 4 – 18 juni – Himalaya hotel tot Annapurna Base Camp (ABC)

Vandaag zware dag, stijgen van 2800 tot in het ABC op 4130m. ste uur klimmen door regenwoud-achtig bos tot Deurali (een andere), niet echt veel aan. Dan door een soort open kloof met af en toe zicht op de Machhapuchhare door de wolken en overal watervallen, schitterend stuk. Laatste half uur tot aan Machhapuchhare Base Camp (MBC) weer in de regen, niet zo leuk dus. Hier lunch en even acclimatiseren op 3700m.

Na twee uur verder voor de volgende 400m tot aan ABC, jammergenoeg weer in de regen. Het landschap echter schitterend, een soort brede weide vol bloemen en vrschillende riviertjes waar je tussen en over wandelt. Na twee uur wandelen eindelijk nat toekomen in de koude en voorla bewolkte ABC.

Dit is dus normaal het doel van de trekking. ABC ligt eigenlijk in het midden van een soort hoefijzer van bergen (alles onder de 6500m noemen ze hier geen berg) waar je langs de opening binnentrekt. Bij open hemel heb je dus een zicht van bijna 360 graden op bergen, echte bergen, tot 8091m voor de Annapurna South. Toekomen bij regen is dus niet echt een opkikker.

Zo heeft het een paar uur geregend, maar bij het bestellen van het avondeten (toch maar eens pizza 🙂 ) begon het langzaam op te klaren. Na het eten waren de wolken zo opgelost dat ongeveer 90 graden van van de cirkel niet zichtbaar waren, maar de zonsondergang op de rest van het panorama was al de trek waard.

Hier waren wel wat andere toeristen te vinden, hoewel iedereen wat rustig in zijn hoekje bleef zitten. Moet toegeven dat de hoogte toch wel een invloed had. Heel slecht geslapen die nacht, door hond en hoogte, en misschien door de hoop om ‘s ochtends een klare hemel te hebben om 5u.

Dag 5 – 19 juni – ABC tot Chhamrong

Wakker geworden van deurgeklop op de kamer ernaast iets voor 5u, alles zou opgeklaard zijn. Natuurlijk direct kleren in en naar buiten rennen en inderdaad, de 360 graden rondom geen wolk te bespeuren, een ongelooflijk zicht om op 4100m nog zo’n immense bergen rondom te zien, een onbeschrijflijk gevoel. Dan de zon die langzaam opkomt en de Annapurna South en de bergen ernaast langzaam beschijnt tot alles velicht is. Tot 6u30 gewoon buiten rondgelopen en blijven draaien rond m’n as om het volledige panorama te kunnen aanschouwen. Echt ongelooflijk.

Volgens de gids was dit het beste wat je in deze periode ooit kan hopen. Ik veronderstel dat hij dat tegen iedereen zegt met wie hij daar komt 🙂 Hoewel de Amerikanen die de Annapurna Circuit gedaan hadden in 19 dagen mij daarna ook zeiden dat ze zo geen zichten hadden gehad als toen. Denk inderdaad dat we daar toen een ongelooflijk geluk hebben gehad om zowel ‘s avonds als ‘s ochtends zo een zicht te hebben.

Om zeven ontbijt en tegen dan was alles eigenlijk weer bewolkt. 7u30 vertrek…in de regen. Deze dag terug tot Chhamrong, een 8 a 9 uur. Dus eerst 7 uur naar beneden en de gids had net zijn tweede versnelling gevonden want hij heeft dat echt bijna lopend afgelegd zo goed als zonder pauze en zo goed als constant in de zachte regen met vlagen. Deze trekkingsdag dus echt niet leuk, snel naar beneden, in regen, lunch in Bamboo terug, verder tot Shinuwa, daar naar beneden en dan natuurlijk nog de 2208 trappen terug naar boven! Een moordend einde van de dag, maar de ochtend had alles meer dan goedgemaakt.

‘s avonds zaten dezelfde mensen van het base camp in hetzelfde hotel, buiten het ‘happy couple’ (een Argentijn en een Franse) die de volledige trip niet hadden kunnen beeindigen en in Shinuwa waren gebleven. De dining hall was hier een grote tafel waar iedereen rondzat en het werd eigenlijk een heel gezellige avond: Max en Benny (twee Amerikanen), Kris (een Pool), Giovanni en Linda (twee Italianen die er wat uitvielen door gebrek aan Engels), Deepack en Yuba (twee gidsen) en ik dus. Iedereen moe maar voldaan van de ochtend en iedereen veel losser als de avond ervoor. een heel leuke herinnering.

Dag 6 – 20 juni – Chhamrong tot Gandruk

Vandaag rustig dagje, maar 4-5 uur stappen.

‘s ochtends dagzeggen aan iedereen want de meesten gingen rechtstreeks naar Pokhara. En dan in de regen begonnen aan de tocht naar Gandruk. Door de wolken eigenlijk niets te zien, en zelfs de 4 uur waren te veel, waarschijnlijk door de vermoeidheid van de dag ervoor. Het laatste stuk wel wat apen, een soort chimpanzee, maar die waren heel snel weg en bleven op grote afstand. In het hotel aangekomen (kamer met badkamer! en weer geen andere toerist te bespeuren), gegeten, en van twee tot vijf in slaap gevallen! Het bleef dan ook maar regenen. ‘s avonds eten en terug bed in voor nog eens 11 uur slaap. Een dag om te vergeten dus, maar wel goed gerecupereerd.

Dag 7 – 21 juni – Gandruk tot Ghorepani

Eerste stuk door regenwoud in de lichte regen, met de vele leeches…niet echt leuk dus. Gegeten in Bantanti (2600m) waar het een beetje begon op te klaren.

Daarna een stuk vlak waar plots een ander soort aap, een soort makkak (denk ik), links rechts en boven in de bomen aan het klimmen en slingeren was. Echt leuke beeste. Daarna begonnen aan een klim/pass terug tot 3200m in een smalle kloof langs een rivier/watervallen, echt een fantastisch stuk. Nog een uur verder door wat vlakke weiden tot in Ghorepani, een ‘stad’ met 28 hotels en voor de rest niets. En een andere toerist in de verte. Niet echt een leuk dorpje dus, maar wel een cabine als kamer met aparte badkamer en (te) warme douche.

Dag 8 – 22 juni – Ghorepani tot Pokhara

Om 4u30 wekker om naar Poon hill te vertrekken (een uitzichtpunt), maar aangezien het weer helemaal bewolkt was verderslapen tot 6u30.

Wordt weer een lang dagje, 7 uur naar beneden. Eerst 2 uur gemakkelijk stuk tot in Urelli, heel lichte regen. Daarna 3280!! steile trappen naar beneden, gelukkig alles droog ondertussen. Ik was ontzettend blij dat ik die voor een keer niet naar boven moest, maar naar beneden begint na een tijdje ook ontzettend op je benen en knieen te wegen. Eten in Hill, maar hier was het plots zo ongelooflijk heet en vochtig, voor mij bijna niet vol te houden. Dat beloofd voor als ik de Tarai doe. En dan nog een twee uur zweten maar langs ‘echte’ dorpen met werkende boeren en zwoegende mensen. Gelukkig weer een leuk stuk om mee af te sluiten. Het laatste uur echt walgelijk, smerige rij van kraampjes en vuilnis tot aan Naya Pul, de stad waar de trek normaal begint.

En daar dan de wagen van het hotel in naar Pokhara…onderweg namelijk te horen gekregen dat het openbaar vervoer waarschijnlijk staakt, dus toch maar auto besteld. Kostte wel 10 EUR, maar ik was ondertussen zo aan wat frisse lucht toe dat het mij eigenlijk niet kon schelen 🙂

In hotel een gewild koude douche, korte mailsessie, eten en dan kwartfinale Spanje-Italie die hier om 00.30 begint. Tot na een half uur in de wedstrijd natuurlijk de stroom weer uitviel. Denk niet dat ik hier al een dag ben geweest zonder dat de stroom voor aanzienlijke tijd uitviel.

Dus dan maar slapen, einde van de achtdaagse trek waar alleen al de zichten in ABC eigenlijk alles meer dan de moeite waard maakte

Gegevens ter herinnering

Lunch/Dinner op trek: ongeveer 300 Rs
Lodge/guesthouse op trek: 100-214 Rs
Annapurna national park entrance: $20
TIMS: Gratis

Gids: Yuba Raj Poudel – yubarajguide@yahoo.com (ook rechtstreeks te contacteren, niet via Nirvana hotel) – via hotel 800/1000 RS laag/hoogseizoen (in hoogseizoen draagt hij daarvoor geen rugzak!)