04 juni – Kathmandu – Durbar square

Om 21.00 gaan slapen, om 10 uur wakker geworden…deed dat deugd, zeg.

Eerst natuurlijk naar Britisch Airways. Blijkbaar weten ze eigenlijk helemaal niet of mijn bagage wel in Londen ligt, ze zijn hem gewoon kwijt! Gelukkig een vriendelijke en behulpzame manager hier in Kathmandu, dus hopelijk vinden ze die vrij snel. Maar ik kan er ook moeilijk op zitten wachten.

Dus dan maar vol goeie moed gepland om vandaag met de oude stad beginnen, met name Durbar square en de wandelingen errond. Eerst een stevige wandeling naar New Road (‘De’ plaats met nieuwe en moderne winkels, maar een geluk dat ze dat erbij zeggen, want ik had het nooit geraden), en dan Durbar square ernaast, zoiets als het oude paleis voor dat een van de voorouders besloot zich een ‘modern’ paleis te laten bouwen. Ik herinnerde me er eerlijk gezegd weinig van…ik begrijp niet waarom. Heb daar tot na 17.00 gewoon gezeten, van de ene tempel naar de andere wandelend, gewoon zitten boven op die tempels en rondkijken. Boeiende taferelen vol kleuren, heilige mannen, gek verkeer, tempels rondom, gidsaanbiedingen en vooral zo goed als geen toeristen! Het is zowieso laag seizoen, en met de koningsafzetting blijven wij toeristen hier blijkbaar nog even weg. Des te beter zou ik zeggen. Geeindigd op een roof top terras cafe (Kathmandu is daar vol van en die zij echt machtig, voor het zicht en de gezelligheid) met zich op het plein beneden.

Bij zonsondergang een van de stadswandelingen toch nog maar gedaan. Man, ik denk dat hier meer tempels dan inwoners zijn. Niet alle even speciaal natuurlijk, maar het oude Kathmandu is gewoon super om door te wandelen, ondanks het waanzinnige verkeer waar de ‘grootste’ weggebruiker de ‘kleinste’ zoveel mogelijk van de weg probeert te rijden…als voetganger voel je je hier toch wel ‘bottom of the food chain’. Alles lijkt hier nog bijna middeleeuws, dus vuil en druk maar ook authentiek, kleurrijk en bruisend. Onderweg dus veel tempels, ook 1 ontzetttend rustgevende Tibetaanse stupa op een binnenpleintje (heerlijk bij zonsondergang), en kleine steegjes die uitgeven op pleintjes met spelende kinderen en tetterende vrouwen…

‘s Avonds op een andere roof top terras gaan eten met zich op Thamel, daarna naar een live bandje gaan kijken in een ander garden terras. Redelijk goed zolang hij niet te hoog moest zingen. Ook ongelooflijk de ‘toeristen’ die hier rondlopen. Of ze hebben zichzelf heilig verklaard, of ze komen hier op romantische vakantie met hun locale ‘dochter’, of ze moeten hun trekking onderbreken omdat het te duur wordt…1000Rs per dag, dus 10EUR, voor slapen en drie maaltijden is inderdaad schandalig veel. Toch een beetje raar om te horen van een zwitser die dan 2000EUR betaald voor zijn vliegtuigticket…enkele reis!

Na een paar biertjes en waarschijnlijk de band’s hele repertoire nog snel wat internetten, maar die sluiten hier blijkbaar ook om 23.00 zodat ik vrij snel werd buiten gekeken.

Maar een eerste uiterst geslaagd dagje eigenlijk, op de baggage na natuurlijk, maar dat merk ik gelukkig pas als ik de baardharen in de spiegel zie. Help, straks moet ik me nog nat leren scheren 🙂