10 juni – Kernave, Hill of crosses, Coronian split, Klaipeda

Niet echt vroeg uit bed geraakt, dus pas om kwart na negen sleutel afgegeven en richting Kernave. Volgens de gids ziet het er veelbelovend uit, een Unesco werelderfgoed, en de plaats waar je door de geschiedenis en de vroegere levenswijze van de eerste inwoners zou kunnen lopen.

In het stadje al goed moeten zoeken waar de site lag (gelukkig heb ik drie gps-en mee), en daar toegekomen begon de twijfel al. Een zo goed als lege parking, gratis allemaal, en een grote banner met Unesco op. Dan naar de site, en toch even goed moeten lachen. Zijn gewoon vier heuvels en op één ervan staan een paar stalletjes. Hierover schrijft de Lonely planet letterlijk: “Kernave is the pompeii of lithuania’ and a must-see”. Ik heb het nu gezien, maar dit is absoluut geen must tenzij je een heel erg verveelde archeoloog bent. Het enige wat een beetje interessant was waren de hill-forts, dit zijn steile, platte en hoge heuvels waarop ze vroeger leefden en die een soort natuurlijke burcht vormden. Maar dan heb je het daar ook wel gezien. Grote ontgoocheling dus.

Dan richting de kruisenheuvel. Gelukkig met een perfecte snelweg, dus dat gaat veel sneller dan verwacht, en aangezien het landschap hier heel plat is lijkt het ontzettend op het stuk snelweg tussen Oostende en De Panne. Onderweg een lifter meegenomen, een gast die student leek, dus hoopte dat hij wat engels zou spreken, maar dat was even goed als mijn Litouws. Hij sprak echt geen woord Engels, maar zie plots uit het niets ‘nice car’. Wist even niet of het een compliment was of dat hij geinteresseerd was 🙂

Bij de kruisenheuvel toegekomen, en in de verte zie je een heel klein heuveltje met daarrond en erop wat kruisen. Had mij een immense heuvel voorgesteld met overal rondom grote kruisbeelden, een beetje zoals de Chinese kerkhoven bvb in Maleisie LP had me dus weer liggen, deze keer met “Lithuania’s most incredible, awe-inspiring site’. Maar als je dan tot bij de kruisen komt is het echt wel surrealistisch. Hier staan, liggen en hangen gemakkelijk honderdduizenden kruisbeelden in alle vormen en kleuren, allemaal op die kleine heuvel. Is echt heel raar om tussen te lopen. Het plaats waar ze tijdens de communistische tijd mee begonnen zijn om hun katholieke geloof te bekrachtigen. Ondertussen is de Paus hier geweest, staat er een klooster, en is dit een echt bedevaartsoord geworden. Maar de mensen die hier komen en hun geloof of dank willen betuigen zetten hier een klein, groot of immens kruis neer, waardoor het hier een opstapeling van netjes naast elkaar staande of hangende kruisen. Echt wel uniek om zien eigenlijk.

Ik dus blij dat het de LP toch niet overdreven had, en dan onderweg naar de Coronian split, weer een Unesco natuurerfgoed. Dit is een heel dunne strook land, eigenlijk een eiland, tussen Litouwen en Kalingrad (Rusland). Had hier eigenlijk één groot duinlandschap verwacht, maar dat bleek dus mis; Er is wel een lang strand aan de twee kanten van het stuk (3km breed op 50 km lang), maar voor de rest zijn het vooral dennebomen zoals in het zuiden van Frankrijk; En aangezien het ook nog eens een nationaal park is, kan je niet gewoon uitstappen en een wandelingetje maken. Fietsen moet hier wel leuk zijn omdat die hun eigen paden hebben. Maar begon dus weer niet zo goed.

Gelukkig hebben ze toch één wandeling gelaten, .die klimt tot op de hoogste duin van 53m hoog, en dit wat eigenlijk wel heel mooi om zien. Hetzelfde als bij ons aan de kust, maar dan een schaalvergroting. Het zicht van hierop naar de twee kanten van het eiland was toch wel de moeite. Verder doorgereden naar het zuiden tot in Nida, eigenlijk een heel gezellig stadje. Was van plan daar op de camping te overnachten, maar gezien die natuurlijk ook niet aan de kust ligt, toch maar beslist om al terug te rijden naar Klaipeda en daar wat te eten en relaxen. Nog even tot het zuidelijkste punt gereden, tot ik aan de Russische grens kwam en bijgevolg maar braafjes ben teruggedraaid.

Dan tot in Klaipeda, en daar vrij snel een leuk hostelletje met parking, kamer met prive badkamer en ontbijt voor €29, als ik dan zie dat ik gisteren €6 minder heb betaald voor een basic cabine. Maar soit, het zal nog wel erger worden naargelang ik verder naar het noorden rijd.

Dan nog de oude stad ingetrokken om iets te gaan eten en drinken. Maar amai, dit is echt zowat de lelijkste en onaantrekkelijkste stad die ik me had kunnen inbeelden. Hier komen vooral Duitsers, blijkbaar omdat dit voor hen één of andere historische betekenis heeft en er nog 2 huizen uit die tijd rechtstaan. Maar voor alle anderen, hier wegblijven! Heb met veel moeite toch nog een terras gevonden aan het water, alle andere dingen zaten vol hells angels of gewoon te ongezellig. En hier de kipfilet met amandel en parmasaan in papillote geprobeerd. Tenzij ik morgen ziek ben was dit eigenlijk heel lekker.

Nu slapen, morgen naar Letland! Jammer, Vond Litouwen echt wel een aangename verrassing. Eigenlijk niets te zien, maar toch een ontzettend leuk en mooi land.

Overige dingen in Litouwen:
– Het zit hier vol ooievaars die gewoon hun nest bouwen op de elektriciteitspalen
– Gezien de huizen hier ver van de straat liggen moeten ze de container tot op de hoofdweg brengen. De vuilniswagen stopt hier bijgevolg gemiddeld 1 keer per kilometer of zo, en zo zie je hoe weinig mensen hier wonen.
– Het ligt hier vol met fietspaden langs de wegen, perfect aangelegd en altijd op een paar meter van de hoofdweg. Daar zouden ze bij ons eens naar moeten komen kijken.
– Heel grappige zicht, aangezien het zo warm was staan boer en boerin hier in hun zwembroek en bikini het onkruid te wieden