Copacabana – Titicacameer – Isla del Sol

Met een redelijke bus waar we beiden doodop een groot deel van de weg konden slapen, naar Copacabana. Na een twee uur moet echter iedereen de bus uit, alle passagiers worden met een bootje overgezet, en de bus moet op een of andere overzet dat er allemaal niet zo veilig uitziet. Maar na een uurtje meer Copacabana, de grootste Boliviaanse “stad” aan het titicacameer en de plaats van waaruit de boten naar Isla del Sol vertrekken.

Een uurtje moeten wachten op de boot, maar dan na anderhalf uur boot (voor mij al meer dan genoeg) meert de boot aan in een klein haventje. We hadden vanuit La Paz een hotel gereserveerd. Het is nu de 1ste november, dus we wouden geen risico nemen dat het eiland vol zat. Isla del Sol is ten slotte de geboorteplaast van de zon volgens de Inca´s.

Maar dus op naar het hotel. Alleen had ik niet echt gekeken waar het hotel lag. Het dorp boven het haventje is Yumani, en daar geraken met ongeveer 30 Kg op de schouders via stijle trappen op een hoogte van bij de 4000m is al geen lachertje. Nu lag ons hotel ook nog helemaal boven en achteraan het dorp, op zich allemaal niet zo ver, maar op die hoogte zo´n inspanning. Maar ja, een goeie oefening voor de inca trail dus.

Het hotel ligt boven op een van de bergen op Isla del Sol en het heeft dus een spectaculair zicht op het titicacameer, de zuidkant van het eiland en de Boliviaanse kant met de besneeuwde bergen in de verte. Het klimmen dus meer dan waard.

Maar dus de spullen in het hotel neergesmeten en direct beginnen wandelen naar het noorden van het eiland. Het eiland op zich is al mooi, weinig begroeiing, maar met terraslandbouw, bergen met het immense meer rondom en af en toe een herder met lama´s, schapen, koeien, vakens of een bizarre mengeling van deze. Bij de zonsondergang worden de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond duidelijker en het licht op dit landschap is op zich echt super. Alleen jammer dat de kant van het titicacameer reeds onder de donkere wolken zit.

´s Avonds gaan eten in het enige restaurant waar wat mensen zaten (en er zijn nochthans wel wat restaurants) en bed in, want het is er zoals verwacht gelukkig overal donker en stil.

´s Ochtends de boot van het hotel maar genomen die iets sneller was en vooral waar maar vier mensen op zaten zodat ik de overtocht alleen op het dak mocht meemaken…een uur van bezinning nu de wolken van gisteren wegzijn en het immense meer zich tussen de bergen uitrolt.

In Copacabana toegekomen de cathedraal bezocht en wat kaarsjes laten branden in de kapel, een volledig zwarte ruimte die meer op een grot leek, waar een verlicht beeld van Maria staat en voor de rest een soort tafels staan vol met kaarsjes. Aangezien het 1 november is ook even naar het kerkhof gaan zien. Ook hier versieren ze de graven, maar dan iets kitscherig dan bij ons, veel gekleurd plastic en zo. Voor de rest slecht enkele graven met wat mensen op. Onderweg naar Puno zagen we langs de weg echter beter de gezoonte hier om op 1 november met z´n allen naar het graf van een dierbare te gaan en daar samen met de overledene te ´feesten´dat hij of zij in de hemel is. Ze komen dan ook de 1ste op de middag naar beneden en blijven tot de middag de volgende dag. Het leek allemaal nog zinvol ook.

Dan om 13.00 de bus op naar Puno voor 3 1/2 uurtje bus…

Foto’s

http://bussers.be/travel/pebolchi/copa/thumb.html

Gegevens ter herinnering

Inti Kala, $10 pp met ontbijt, redelijke kamer maar fanastisch zicht, alleen er geraken is heeeeel vermoeiend

Bus Copacabana – 4 uur in Puno – Cusco 90 Bs bij Combi Tours (naar Puno met Peru tour, naar Cusco met Ixmi (of zo, waardeloze bus)