30 tot 2 november – Ampefy en omgeving***

Dit staat zo goed als in geen enkele gids. Maar ik had iets gezocht om een drietal dagen te ‘vullen’ zonder een rit van 10u vanaf Tana, en dan zit je in Madagascar al snel vast. In de LP staat dus buiten Andasibe niets, maar had gezien dat lokale agentschappen dit soms als uitstap deden.

Dus hotel geboekt in Ampefy en met de taxi-brousse naar ginder. Op aanraden van hotel het juiste ‘bus’station gevonden die me op de spliting konden afzetten na 3u goeie weg, en een kilometer verder stappen in hotel aangekomen. Een paar kleine bungalows met heel mooi zicht op het meer. De taxi-brousse is op zich een ervaring. Ik kreeg gelukkig de plaats naast de chauffeur, maar vanachter zit je dus met vijf op een rij met eigenlijk nul plaats voor je benen. Ik heb het plezier gehad dat later te mogen ervaren, en dat is echt hel…die dingen zijn niet gemaakt voor Europese formaten. Vanvoor zittend kan je ook mooi de vele ‘controles’ volgen. Een tiental keer wordt het busje gestopt door politie of gendarmerie. En dan zie je de chauffeur weer een briefje bovenhalen uit zijn klaarliggende stapeltje en dat samen met zijn map met papieren afgeven…een map die trouwens ongeopend binnen de vijf seconden wordt teruggegeven. Het is maar wat je gewoon bent.

Maar ‘ingecheckt’ en daarna begonnen aan een wandeling naar de ‘Ilot de la vierge’. En in plaats van langs de weg heen te gaan, dwars door de rijstvelden. Echt zalig. Het wandelen is al raar, want het lijkt of je op een grote zachte loopband loopt omdat het gras hier meeveert (waarschijnlijk van het water eronder). Maar vooral de mensen zijn hier echt ongelooflijk. Ik vermoed omdat ze hier nog niet zo veel toeristen hebben gezien, want iedereen zegt dag, roept van ver, kinderen zwaaien met brede glimlach, en als je hen zelf dag zegt glunderen ze alsof hun jaar nu niet meer stuk kan. Al dit dus tussen de rijstvelden of langs kleine paadjes tussen kleine huisjes en dorpjes die er vijfhonderd jaar geleden waarschijnlijk niet anders uitzagen. Een super begin dus.

Tweede dag een wandeling van 20km naar de chutes de la Lily. Uiteraard niet de hoofdweg maar door openstreetmaps een weggetje gevonden door de velden, bergen en dorpjes, met wier diezelfde onweerstaanbare vriendelijkheid van iedereen, echt iedereen die je tegenkomt. De waterval*(*) zelf is niet de mooiste ooit, maar nog wel de moeite.

De laatste dag een mountainbike gehuurd. Wou heen en terug naar de Geyser fiets, 22km verderop. Maar de verhuurder raadde mij aan een omweg te maken langs het meer en dan afzakken door een brede, vrij verlaten vallei terug naar de hoofdweg in het noorden. Zijn raad dan maar opgevolgd, en was inderdaad super. Heerlijk landschap, leuke weg en ook daar vriendelijke mensen hoewel het te voet toch beter opvalt, waarschijnlijk omdat je met de fiets te snel voorbijbent.

Verdergefietst tot aan de geyser, zogezegd plat. Maar eigenlijk waren de laatste 10km gewoon een afdaling, zodat de terugweg met tegenwind (een te kort zadel en een beperkt aantal versnellingen) een echte hel was. De (koudwater!) geyser* is niet echt te vergelijken met die in Amerika of Ijsland, het is meer een soort steen waar af en toe wat water uit opspuit (naar het schijnt door een bepaalde industriële activiteit een eind verderop). Maar de lokals smullen ervan en komen zich baden en laten masseren in de kleibaden en rivier. Mooi is het zeker nietof indrukwekkend is het zeker niet, maar met veel volk was het leuk om te zien hoe ze er hier van genieten.

Zware terugrit resulterend in 55 vuile km (het verschil tussen mijn voeten en het stof dat aan mijn bezweten benen, armen en gezicht plakte was nogal opvallend) en nog een laatste heel gezellige avond in het hotel. Ik had hier eigenlijk best nog wat langer kunnen blijven.

Als je dus in Tana bent en je hebt een dag of twee-drie, een absolute aanrader nu ze hier nog niet met bussen worden gelost.

🙂

Gegevens ter herinnering
————————
1 EUR = 4000 MGA (Ariary)

Hotel la chaumière d’Itasy – kleine bungalow aan 20 EUR/nacht, heerlijk zicht op het meer en vooral een super gezellig sfeer (of ik heb drie avonden geluk gehad met de mensen die er waren)