8 en 9 september 2017 – Salento** en Cocora****
Eerste dag is uiteindelijk een transportdag geworden, was via Cali en Armenia pas rond 19u in de gietende regen in hostel in Salento. Nog iets gaan eten, en aangezien het bleef gieten, toch maar snel in de kamer.
Aangezien het hard geregend had en de weersvoorpellingen niet ideaal zijn, de lange toch van 27km die ik had gepland maar laten vallen voor de standaard tocht. In hostel raadde ze aan om laarzen te huren van hen, maar ze hadden gelukkig geen maat 46/47, want dat bleek dus totaal overbodig.
Met de willy jeep vertrokken naar het nationaal park. Waarom het absoluut met van die oude jeeps moet is volgens mij meer folklore dan iets anders, want het is een perfecte weg. Soit, daar toegekomen aan de wandeling begonnen tot aan de colibri farm, mooie wandeling langs en over de rivier, maar de farm zelf is meer een tourist trap.Je ziet er inderdaad veel colibri’s, maar alleen omdat ze die ginder voederen. Het was toen nog maar 10u30, dus dacht toch nog wat verder door te wandelen om te zien of er geen andere weg terug naar de Cocora vallei was, zoals aangegeven door mijn gps. Onderweg heel veel mensen tegengekomen die totaal verloren waren gelopen, omdat er geen correcte bewegwijzering stond (volgens mij express om toch maar naar de farm te komen).
Wandeling verder gedaan tot aan de Estrella de aqua, 5km verder van de farm, waarvan 4km steil naar boven. Ook wel mooie wandeling en de Estrella zelf, hoewel het een lelijk gebouw is, ligt wel in een mooire vallei. Daar gezien dat de andere weg die mijn gps aangaf nog 7km afsplitste, mr aangezien niemand anders die weg blijkbaar kent, toch maar niet geriskeerd om verder te gaan omdat ik anders niet meer voor de zonsondergang teruggeraakte. Dan dus maar terug langs de farm en de ‘normale’ trail langs de montana farm. Stevige klim, en dan rustige 5km afdaling.
Maar dan kwam eigenlijk het beste. Plots kom je in de vallei met de palmbomen (wax palms). Dit zijn blijkbaar de hoogste palmbomen, tot 60m hoog, maar overal waar je kijkt in de vallei zie je die ‘reuzen’ hun nek uitsteken. Op het moment dat ik er toekwam was zo goed als alles in de mist. En dan die bomen langszaam uit de mist te zien verschijnen was echt nog eens iets magisch en unieks. Geeft niets op foto, maar is echt eeen speciaal gevoel om erdoor te lopen.
Uiteindelijk terug naar Salento en daar nog wat rondgewandeld. Ook een klein, leuk en gezellig dorp, inclusief leuke cafeetjes en wat deftige restaurants.
Gegevens ter herinnering
————————
1 EUR = 3500 COP (Pesos)
De weg naar de ‘Montana’ farm is niet aangegeven. Zeker niet aan de colibri farm, of daar waar de splitsing ernaar toe is, verder lopen. De weg naar boven ligt ongeveer 500m voor die splitsing.