7 juni – Dode zee, Masada en Ein Gedi

Zalige dag vandaag, zo mogen ze allemaal zijn. Vertrokken uit Be’er Sheva (het enige redelijk betaalbare hotel in heel de buurt (lees 60 km)) richting dode zee, en eerst het (natuurlijke) fort van Koning Heroodes, een soort verkleinde tafelberg, met steile wanden en plat vanboven. Daarop stond dus een fort van Herodes, wat later ook door de Joden werd gebruikt als laatste schuilplaats na de Joodse opstand tegen de Romeinen. Hier zouden ze 3 jaar hebben stand gehouden, waarna ze allemaal zelfmoord pleegden voor de Romeinen boven kwamen…Belangrijke plaats voor de joden dus.

Ik was van plan om het snake path naar boven te wandelen, maar hier toegekomen werd mij verteld dat die dicht is naar boven toe door de hitte (man wat is het hier warm). Dus dan maar zoals alle groepen toeristen de kabelbaan. Boven zijn dus de ruines van een oude stad over de verschillende eeuwen heen, met Synagoog, kerk, badhuis, en natuurlijk het paleis van Herodes. En ik moet toegeven, dit op deze locatie boven de dode zee vond ik zelf echt wel super. Te voet terug naar beneden via snake path, een kronkelend weggetje, en vroeger de enige toegang tot de rots.

Vervolgens naar Ein Gedi, een natuurreservaat van twee “wadi’s”, een soort smalle canyon/rivierbedding. Daar toegekomen werd ook hier mij aangeraden om door de hitte nog enkel de waterval te doen, 1 uurtje wandelen. Onderweg een paar kleine watervallen, maar niet echt iets spectaculairs. Aangezien ik anders al op 20 minuten zou terugzijn, toch maar beginnen klimmen naar de volgende stop, één of andere grot. Was wel al iets stevigere wandeling, maar was ook al iets beter. Ook hier is vooral het zicht van de Wadi op de dode zee super. Was wel blij terug in de A/C van de wagen te zitten, dan snel naar Ein Bokek voor een Milk Shake bij de Mac Do 🙂

Laatste stop van de dag, openbaar strand van Ein Bokek, zwemmen in de dode zee!! Was daar rond 16u, maar man wat was het daar nog warm. En zeggen dat iedereen daar aan het weggaan was…hoe ze het volhouden om hier een dag in de zon te zitten is mij een raadsel. Maar soit, het zwemmen.

Langzaam het water in gelopen, is ten eerste ontzettend warm, en door het zout voel je echt elke kleine wonde op je vel. Dan maar laten zakken, en is me dat raar zeg. Echt heel raar, je kan precies gewoon niet onder. Is echt onzettend leuk gevoel, was weer één van die kindergevoel-momenten. Je kan gewoon zitten, of liggen, of op je buik je benen achter je kruisen, wat je ook doet, je druift. Als je geen voet hebt merk je het niet, want een groot deel van je schouders blijven sowieso boven water… Echt heel leuk zwemmen dus, je bent dus wel even bezig met wat posities uit te proberen 😉 Twee dingen die je niet moet doe: water in je mond of in je ogen laten komen. Het ene smaakt verschrikkelijk vies, het andere pikt ongelooflijk hard. Ik moet toegeven dat ik van het zwemmen hiet niets speciaals verwachtte, maar was ik fout zeg 😉 Nee, echt een aanrader. Alleen de ‘stad’ en e hotels lijken mij maar niets, is hier echt een artificiële oase en voor de rest is hier heeeeelmaal niets buiten woestijn en de dode zee.

Dan terug naar Be’er Sheva, morgen een wandeling in de Negev woestijn en snorkelen in Eilat. Met deze temperaturen zal de wandeling echter wel geen uren duren vrees ik.

Maasada

Ein Gedi

Dode zee (Ein Bokek)