3 t/m 5 november – Hualien, Taroko gorge en east coast.

Vroege trein van Taipei naar Hualien. Snel naar hotel en terug naar station voor bus naar Taroko National Park. Aan visitor center een hike voor de dag erna gevraagd en de permit op het politiekantoor gevraagd. Veel toeristen hebben ze daar blijkbaar nog niet gezien, want ze hadden de dolste pret om mijn identiteitsgegevens in hun computersysteem te krijgen 😉 Maar met een voor mij totaal onleesbaar stikje papier buitengewandeld.

Daarna nog het stuk van de Shakadang trail gedaan dat open was, en de ‘eternal spring shrine trail’, maar moet toegeven dat ik meer van het park had verwacht.

Met de overvolle bus terug naar Hualien, en na het slenteren door de nachtmarkt vastgesteld dat restaurants hier blijkbaar vroeg sluiten. Om de McDo te vermijden op straat wat dim sums gekocht, 10 eigenlijk zalig lekker stuks voor geen euro. Hun street food is hier echt ongelooflijk aantrekkelijk. Meestal grote buffetten gewoon op of langs de straat waar iedereen zich staat de bedienen. En itt tot andere landen ziet het er hier echt gezond en verzorgd uit. Taiwan staat dan ook blijkbaar bekend voor zijn ‘street food’, zelfs bij de Chinezen hier.

Dag erna heel vroeg op voor de eerst bus naar het begin van mijn Wenshan – Lüshui trail. Begin eerder gewoon een op en neer wandeling door een tropisch woud, tweede helft wel veel beter en mooie zichten. Volgens visitor center 6u, volgens politie 8u, maar op 2u doe je dat dus eigenlijk gemakkelijk als je wat doorstapt. Kleinere trails rond Lüshui niet echt de moeite. Na het praten met een Canadees van eerder toch maar de Baiyan waterfall trail ook gedaan, en was de moeite, vooral de grot wel grappig eigenlijk.

Bus naar swallow grotto trail. Hoewel het gewoon langs de weg is waar de bussen en wagens langskunnen, veruit de meest indrukwekkende wandeling en zichten. Alleen hiervoor moet je eigenlijk naar hier komen. Nog geëindigd in Buluowan area, maar daar is echt niets te zien buiten een hotel en een visitor center voor Chinese toeristen.

Terug overvolle bus naar Hualien, en wagen proberen huren voor de dag erna. Wordt aangeraden dit met de fiets te doen in een vijftal dagen, maar door tijds- en openbaarvervoergebrek toch maar voor wagen geopteerd. Afstand is ook te groot voor brommerke, en die mogen ‘normaal’ enkel aan een Taiwanees rijbewijs verhuurd worden, dus voor mij geen verzekering. Had de wagen eigenlijk opgegeven omdat ze overal dezelfde prijs gaven, maar geen maximum hadden op de eigen verantwoordelijkheid. En dat zag ik toch niet zitten. Maar een paar minuten voor sluitingstijd Avis geprobeerd, die voor dezelfde prijs alle verzekeringen bijgaven.

Dag erna dus vroeg op voor een lust van de oostkust tussen Hualien en Taitung. Heen langs de Highway 11, de kustweg naast de ene kant van het gebergte, met een paar schitterende zichten. Terug via country roads 197 en 193, en Highway 9. Dit volgt de vallei aan de andere kant van het gebergte. Ook heel mooie wegen, vooral het noordelijke stuk van de 193. En de absolute aanrader, sixty stone mountain. Na een 10 km steil stijgen door het tropisch woud kom je plots in een stukje Engeland, met zicht op de vallei beneden. Echt mooie en unieke zichten en speciaal gevoel. Weg naar beneden is echter een echt raceweggetje, super steil en extreem smal. Er is daar dan ook zo goed als niemand die dat bezoekt, en al helemaal geen toeristenbus gezien.

Auto teruggegeven, eten, en volgende dagen wat proberen voorbereiden. Wordt niet zo simpel om alles met openbaar vervoer gedaan te krijgen vrees ik, maar ik zie wel.

Echt lekker…

“Public water supply. Please help keep it clean”.

‘Water running upward’…

Gegevens ter herinnering
(1 EUR = 38 TWD)

Marshal hotel: Heel goed, goed business hotel aan 1000TWD per nacht.

Avis autoverhuurd: 1820 TWD per 24 uur.

Bus Hualien – Taroko gorge, ongeveer 150 TWD, afhankelijk van waar je afstapt.

Ingang park en permit: (nu nog) gratis.

10 overheerlijke dim sums: 30 TWD.