13 juli tot 25 juli – Noord en centraal Mongolie

Zoals gezegd een fantastische reis, waarvan ik vrees hier maar een beknopt verslag volgt aangezien ik reeds meer dan twee weken achtersta met de blog.

De geboekte reis is een 13-daagse trip naar noord en dan centraal-west Mongolie met een russiche minibusje, een chauffeur Bagi en een assistant/kok (gids kan je het inderdaad echt niet noemen :)) Verder dus Katalin, Franka, Jean-Michel, Quentin en ik.

Het busje bestaat uit een bestuurders en passagierszetel, een omgkeerde bank (dus tegen de rijrichting in) en dan een tweepersoonsbankje en een zetel. Allemaal redelijk comfortabel. De twee ruiten vanvoor gaan open, en dan drie kleine opendraaiende ruitjes die ze niet slechter hadden kunnen ontwerpen.

Dag 1 – 13 juli – UB naar Amarbayasgalant Khiid

Rond 9.30 vertrokken uit UB en reeds na een tiental kilometer buiten de stad beginnen de typische en eindeloze vlaktes. In het begin met wat heuvels, die lijken te groeien naargelang we verder van UB rijden. Vandaag nog grotendeels geasfalteerde weg tot op 35 km van het klooster, en lunch in een ‘wegrestaurant’ onderweg. Dan onze eerste ontmoeting met de typische Mongoolse wegen, gewoon een reeks van naast elkaar liggende paden waar wat minder gras groeit omdat er af en toe een wagen over rijdt. Niets aangelegd, puur natuur, maar dus schudden langs alle kanten, hard of heel hard, afhankelijk van het type ondergrond.

Onderweg af en toe gestopt aan een oovo, een soort steenhoop dat ze hier gebruiken als reisgeluksbrenger door er drie keer rond te lopen. Leukste is dat die altijd op de top van de heuvel staan, waar de zichten over de uitgestrekte vlaktes met bloemen in verschillende kleuren en bergen die ertussen komen piepen echt ongelooflijk zijn.

Rond 17.00 in het klooster aangkomen en dat bezocht. Was ooit een immens klooster maar werd zoals bijna allemaal vernield door de russen zodat het klooster zelf eigenlijk niet zoveel meer voorstelt. Overnachten in een onze eerste ger (typisch Mongoolse ronde tent) naast het klooster zodat we wel van het zicht op het klooster vanop de rondliggende heuvels konden genieten bij zonsondergang. En ons eerste avondmaal van onze kokkin, weet niet meer exact wat het was, maar eigenlijk kwam het altijd neer op een variatie van rijst, wortelen, aardappelen en veeeeel look.

Dag 2 – 14 juli – Ondeweg naar Khovsgol nuur

Vandaag lang rijden over een niet zo grote afstand, van 8.30 tot 18.30. Gelukkig een tweetal uur gestopt aan een Nadaam festival in een provinciestad, Bulgan. Eigenlijk was deze nog beter dan die in UB aangezien we hier gewoon naast het veld konden staan, tussen de wrestlers en boogschutters die zich klaarmaakten, en de vele opgeklede mensen.

Overnachting in een ger aan een rivier in the middle of nowhere. Voor de zonsondergang nog een zoektocht met Franka naar een schedel van een gehoornde koe die we vanuit de wagen tussen een soort duinen hadden zien liggen en dat er echt ontzettend fotogeniek lag, maar waarbij de zon eigenlijk te laag stond tegen dat we hem hadden gevonden. Jean-Michel en Quentin gingen de rivier uitproberen.

Bij het terugkomen mijn ongelooflijk muggennet om over het hoofd te trekken gebruikt. Dacht nooit dat ik dat zou nodig hebben maar heeft me veel zenuwen bespaard en Franka nogal jaloers gemaakt (:) bedankt, he, Peter en Davidje!), de vliegen waren echt niet te houden .

Na het eten de eerste fles (Spaanse) wijn gekraakt tijdens het donkerworden naast de rivier.

Dag 3 – 15 juli – naar Khovsgol nuur

Vandaag weer rijden, rijden en nog eens rijden, een 10 uur op een 300km slechte wegen. Onderwegen de chauffeur doen stoppen om de Mongoolse gastvrijheid te testen en te vragen naar wat yughort. En ze zijn echt ongelooflijk, ze komen direct aanzetten met een grote emmer voor iedereen, wonen met drie families in twee gers, maar als je er binnen stapt komen ze eerst met koekjes of kaas, gevolgd door nog een grote tas yughort, voor je die uithebt duwen ze een kom soep in je handen, en na het brood zijn we met veel moeite opgestaan en gaan lopen omdat ze maar bleven verderdoen.

Rond 18.00 tegekomen in aan ons ger camp aan khovsgol nuur, een immens meer omring door bossen en op sommige plaatsen van een intens turquoise kleur. Eerst eindelijk een douche en dan snel slapen, morgen grote dag.

Dag 4 en 5 – 16 en 17 juli – Paardrijden aan het Khovsgol meer

Vandaag de grote dag, het paardrijden. Rond 9.30 vertrokken, na een twee-minuut durende spoedcursus paardrijden: naar rechts is teugels naar rechts, naar links naar links, sneller is ‘Chew’ roepen met de voeten kloppen en stoppen is trekken en ‘trrrrrr’… eenvoudig genoeg. Eenmaal op het paard begonnen sommigen toch wat te twijfelen, niemand had eerder op een paard gezeten. Maar soit, toch maar vertrokken. Eerst wandelend door het dorp, dan de berg rond naar de plaats waar we zouden lunchen en waar de wagen kan geraken. Ondertussen het paard toch al wat in draf doen gaan, maar mensen, bleek dat schudden en die zadels zijn echt ronduit slecht. Maar op een paard door de dunne bossen wandelen is op zich al een fantastische ervaring, zelfs als de paarden af en toe wat naar elkaar trappen en bijten, en het mijne blijkbaar nogal graag sneller wou gaan.

Maar als rond de middag onze begeleider de eetplaats ziet en zijn paard in gallop stuurt, was het toch even schrikken. Na een tijdje verloor ik echt mijn evenwicht op dat rennend beest, zodat ik het met veel tegenzin toch maar heb doen stoppen. Lunch met veel vliegen en dan ‘s middags verder rijden naar onze kampeerplaats naast het meer.

Aangezien het nogal vroeg was hebben we gevraagd om nog wat te gaan rijden naar een soort lagune in het meer, echt ontzettend mooi. Maar het beste was eigenlijk het terugkomen. Na een dag rijden voelde iedereen zich al wat meer thuis op zijn paard, zodat iedereen zijn paard begon op te ‘chewen’ en de terugweg (voor Franka en mij toch, de andere paarden waren blijkbaar wat slomer) dus bestond uit lange periodes galloperen in de velden langs het meer…waarschijnlijk voor mij het hoogtepunt van deze vakantie.

Voo het avondeten nog een super mediatiemoment op een uitstekende boom boven het meer, eten en dan het kampvuur naast het meer met wat bier en af en toe een Mongool die van zijn paard stapt en zich vijf minuten komt verwarmen. Gewoon fantastisch einde van een fantastische dag.

De dag daarna voorgesteld om van paard te wisselen om Quentin en Jen-Michel toch wat meer te kunnen laten galloperen, en inderdaad, dat paard was veel minder vinnig en had veel meer aanmoediging nodig.

‘s Ochtends nog wat verder gereden langs het meer en dan geluncht aan onze kampeerplaats. Na het eten terug naar het ger kamp door de bossen en de bergen met ongelooflijk mooie zichten op het vaak turquoise meer. Een heel mooi stuk. Zo’n uur voor het kamp begon alles langzaamaan pijn te doen en waren de paarden te moe voor gallop zodat enkel draf lukte. Dit stuk begon voor de meesten iets te veel te worden zodat we eigenlijk blij waren terug in het kamp te zijn. Een Mongoolse vrouw van haar paard zien smijten, waarschijnlijk omdat we wat met te veel van te veel kanten aankwamen.

Na het eten nog naar een optreden van een lokale boys-band gaan kijken, “Grande Rentree” (denken we :)). Op zich niet zo slecht, maar het publiek is hier nog stiller dan in Belgie en om de drie liedjes wordt het concert onderbroken voor een andere act: acrobatie, dans, modeshow…raar.

Vanaf nu wat korter, jammergenoeg geen tijd voor uitgebreider maar daarom niet minder de moeite.

Dag 6 – 18 juli – Onderweg naar White lake

Vandaag weer rijddag, dus hele dag in busje. Lunch in klein dorpje en lokaal marktje bezocht. ‘s Avonds door gebrek aan ger camp de tent opgezet naast een familie ger met een meer in de verte. Na eten naar meer gewandeld dat wat verder lag dan verwacht aangezien we pas na donker door een bezorgde chauffeur werden opgehaald.

Dag 7 – 19 juli – White lake

De meesten slecht geslapen van de koude (lang leve mijn eigen slaapzak) en een zieke Katalin. En vandaag lang en uiterst slechte wegen dag, 150 km op 7 uur. Toch doorrijden naar White lake, erin zwemmen en wassen voor een nabijgelegen berg te beklimmen. Eten en de avond eindigen bij het vuur in de ger met wat vodka om warm te worden.

Dag 8 – 20 juli – White lake vulkaan

Vandaag paardrijden naar de nabijgelegen vulkaar. Twee uur heen, maximum in draf, deze paarden waren zo tam en koppig dat gallop bij niemand gelukt is zodat het paardrijden vandaag nogal saai overkwam. Vulkaan beklommen. Boven rond de krater gewandeld en boven gelucht, Met Jena-Michel dan nog naar meer in krater geklauterd. Dan terug naar kamp met paarden. Na terugkomst gezien dat een lokale kleine ook geen beweging in mijn paard kreeg, zodat mijn ego weer wat was opgekrikt 🙂

Tijdens mijn avondwandeling aangesproken door twee mongoolse die hun Engels wouden oefenen, na twee uur en hun broer, zussen, vader, nonkels en collega’s te hebben ontmoet en bier van gekregen toch maar vriendelijk gezegd dat ik doorging omdat de rest wachtte in de tent.

Dag 9 – 21 juli – Naar rock en hot springs

Rustige dag, slechts 150km op redelijke wegen. Eerst een rots bezocht die plots in het niets ligt, eigenlijk niets aan. Dan willen camperen aan rivier, maar aangezien het nog vroeg was gevraagd om door te rijden naar de hot springs voor een overnachting op eigen kosten.

En wat een fantastisch idee…elektriciteit (de generator dus) was stuk, zodat we ‘s avonds in de hotsprings geen enkele lichtpollutie hadden en onder een open hemel en volle maan in een uiterst warm ‘bad’ tot half twee hebben gelegen.

Dag 10 – 22 juli – Hot springs

Vandaag hele dag aan hot springs. Eerste een ochtendbad maar aangezien ze het daarna hadden gekuist en laten vollopen met vers water was het veel te warm (rond 80 graden). Dus ‘s ochtends leuke wandeling zonder Jean-Michel (die met de wagen vertrokken was om een heuvel te vinden waar wat GSM bereik was voor zijn werk) tussen bossen en vele veldbloemen, ‘s middags een mannen-wandeling met veel te veel vliegen en zonder mijn fantastisch hoofdmuggennet. Na het eten eindelijk het bad in tot middernacht, deze keer met een fris pint aan de kant.

Dag 11 – 23 juli – Tovkhon Khiid

Na een andermaal zalig ochtendbad rustig vertrokken, vandaag zou niet ver worden voor een bezoek aan een klooster en een waterval. Maar eerst verloren gereden, dan een platte band zodat we pas in de late namiddag bij het klooster waren. Klooster is echt super, ligt hog op een berg met machtige zichten rondom, en mensen komen zich er laten herboren uit moeder aarde: ze kruipen een smalle schacht in tussen de rotsen en moeten dan op het einde draaien en dan terugkomen. Maar iedereen staat daar te wachten en te lachen met de ‘dikke’ voor zich die weer ergens vastzit. Daaronder is een soort grot waar twee stenen uitsteken die ze allemaal komen lekken omdat dat de borsten van de moeder zou voorstellen. Echt wel leuk om mee te maken.

Naar beneden gelopen en gemerkt dat de reserveband ook plat was. Dus mannen (vooral Bagi) band geplakt en teruggezet terwijl Oyuna voor het eten zorgde. Onder mijn muggennet gegeten dat we aan een boom hadden gehangen…de paar Mongolen die langskwamen bekeken ons nogal raar 🙂 Na het eten vertrokken tijdens toen het al donker begon te worden. Na ongeveer een uur rijden vielen plots de lichten van het busje uit en begon er een grote staaf achter het dashboard rood op te lichten waarbij een grote hoeveelheid rook naar binnen werd geblazen. Dus iedereen snel naar buiten (Bagi eerst :)), maar zonder sleutel is het gloeien vrij snel gestopt. Gelukkig zijn de chauffeurs hier ook perfecte mechaniekers, zodat Bagi na vijf minuten freimelen en wat bedrading heraansluiten terug kon vertrekken.

Op de een of andere manier ons ger kamp in het donker gevonden onder een ongelooflijk open en klare hemel waar drie valllende sterren op een half uurtje defileerden en waarna een schitterende maansopgang ons de kou wat kon doen vergeten.

Dag 12 – 24 juli Kharkorin en Erdene Zuu Khiid

‘s ochtends eerst de watervallen, wel mooi maar niets echts speciaals. Dan naar Kharakorin, de oude hoofdstad van Chinggis Khaan waaruit ze nu een klooster hebben gebouwd. Wel de moeite maar ook niet fantastisch. Dan doorgereden naar het ger kamp aan de zandduinen die plots ergens tussen een vlakte en de bergen tevoorschijn komen en die ze hier de semi-gobi noemen. Na het eten een heel mooie zonsondegang.

Dag 13 – 25 juli – Terug naar UB

Vroeg opgestaan voor de zonsopgang boven de zandduinen. Daarna terug naar UB voor overnachting in mijn eerste hotel met gereserveerde deftige kamer. ‘s Avonds met z’n allen naa de Italiaan voor wat afwisseling van de rijst met wortelen en aardappel.

Zicht onderweg
Onze eerste ger
Zicht op Amarbayasgalant Khiid
Zonsondergang bij Amarbayasgalant Khiid
 Naadam
Naadam
Naadam
Naadam
Eten tijdens Naadam
Onze ger aan de rivier
Skull foto
Vliegen!
Velden onderweg
Mensen bij lunchplaats
Khovsgol lake
Khovsgol lake
Khovsgol lake
Khovsgol lake
Geboeide kinderen bij de Ger familie aan meer
Jongen tijdens wandeling naar meer
Wij aan het meer
Meisje van Ger familie
White lake
Vulkaan aan White lake
Vulkaan aan White lake
Quentin met vrijwilligers in dorp onderweg
Hongerige jongen in dorpje
Zicht van klooster
Oyuna wordt herboren
Zonsondergang bij klooster
Eten onder muggennet
Erdene Zuu Khiid
Erdene Zuu Khiid
Erdene Zuu Khiid
Sand dunes
Kinderen bij ger aan Sand dunes
Kinderen bij ger aan Sand dunes
Quentin tijdens zonsondergang bij Sand Dunes
Zonsopkomst bij Sand Dunes
‘De groep’