20 november – Muynaq

Vroeg vertrokken voor de rit naar Muynak, een vissersstad in de jaren ’60, maar sinds het Aralmeer is teruggetrokken, een verlaten stadje in het midden van niets.

Volgens de LP ongeveer 2u rijden. Yeah, right. Eerst de stadsbus naar het treinstation waar de shared taxi vertrekt. Dan onmiddellijk een shared taxi naar Kungrad, een rit van 110km in ongeveer 1u30. Daar afgezet aan de plaats voor vervoer naar Muynaq, waar na meer dan een uur van mensen in en uit van de marsrutka, het eindelijk vertrok voor een rit van 90 km, weer eens anderhalf uur. Een rit van meer dan vijf uur dus!

Laten afzetten aan het ‘Oybek hotel’, het enige gebouw in Muynaq dat een beetje groter is. Muynaq is echt een ramp van een stad, een soort ghost town, niets ziet er echt modern of onderhouden uit, en het lijkt of er gewoon zo goed als niemand onderweg is.

Dan de schepen gaan zoeken, waarvoor ik naar hier kwam. En die zijn inderdaad schitterend om te zien. Het is gewoon ondenkbaar om die schepen daar in het zand en duinen te zien liggen, en te bedenken dat dit ooit aan het grootste meer heeft gelegen. Het zicht van die schepen in de schijnbaar oneindige vlakte, en aan één kant ergens een soort heuvel, wat de haven moet zijn geweest. Was heel de rit meer dan waard.

Maar dan rond 14u30 toch maar proberen terug te geraken, onderweg naar hier echt weinig wagens gezien. Aan het busstation blijkt er een bus te zijn om 15u. Dus ikke wachten. Komt inderdaad een bus toe, maar dat is hem niet. Is toch 1 student die wat Engels spreekt, en zegt dat de bus binnen 10 minuten komt. Echter, na 20 minuten zegt hij ‘no bus’. OK, geen bus meer dus vandaag. Dan maar proberen alles wat rijdt tegen te houden. Er staat nog wel wat volk, maar die blijken allemaal naar kleine dorpjes hierrond te moeten. De paar busjes (voor 7 mensen) die stoppen gaan daarnaartoe, en ze kruipen daar met een 15 mensen in.

Na een uur stond ik daar nog zo goed als alleen, die student is al een tijdje aan het zeggen dat ik hier zal moeten overnachten, morgenvroeg is er wel een bus. Ikke dus echt wel stress, heb al een hotelkamer in Nukus, en heb echt geen zin om in deze ‘stad’ te overnachten. Heb het beste hotel hier gezien, en dat was maar niets. Het feit dat de student aandrong om naar zijn broer te gaan deed mij toch nog wat wachten.

Na een ander kwartier komt er plots een halfvol busje rechtstreeks naar mij toe en zegt ‘Kungrad’ en duwt eigenlijk alle andere mensen weg. Hij vraagt ergens 10$, was hier voor 4$ gekomen. Maar soit, proberen onderhandelen, maar hij weet ook dat ik hier vastzit, en had eigenlijk nog veel meer gegeven. Na anderhalf uur dus in Kungrad toegekomen, nu nog naar Nukus geraken. Hij zet eerst wat mensen af, en rijdt dan met mij naar een soort open veld waar nog 1 wagen stond met 1 plaats in richting Nukus. Een beetje geluk mag dus ook wel eens. Die vroeg natuurlijk ook weer 10$, maar uiteindelijk toch nog in Nukus geraakt en heel blij om mijn hotelkamer terug te vinden. Heel stressy dagje, maar toch blij dat ik het gezien heb.

Gegevens ter herinnering

(1 EUR = 2250 UZS, 1 EUR = 1,35 USD)
Hotel Jipe Joli: 25$, redelijke kamer, maar geen warm water ‘s ochtends.