13 en 14 november – Astana en trein naar Shymkent

Je huurt hier altijd een kamer voor 24 uur, dus als je om 22u ‘s avonds toekomt kan je de kamer tot de dag erna 22u houden. Maar aangezien ik dus om 10u was toegekomen, vrij vroeg uitgecheckt en richting de ‘oude stad’. Dit is nog steeds redelijk om door te lopen, is vooral wat ruimer en properder en ook nieuwer dan Almaty’s grijze gebouwen, maar je bent er wel direct door.

Dus dan maar musea beginnen doen. Eerst het central museum, en dit viel op zich wel mee, hoewel het ook veel ‘potjes en pannetjes’ bevat, maar gelukkig ook wel wat lokale dingen en zaken uit de Russische periode en af en toe een tekst in het Engels. Dus nog wel de moeite, en nog gratis ook!

Dan het museum voor hedendaagse kunst, maar daar heb ik me toch moeten inhouden om niet te lachen. Is één klein zaaltje, en dan een paar ‘video-art’ dingen. Was er na 5 minuten door, heb echt nog willen vragen of ik niet ergens een trap of zo gemist had 🙂

Maar daarmee zat de oude stad erop. Daar nog wat rondgelopen in de winkelcentra en grotere straten, maar niet echt de moeite. Dus eerst nog wat gaan rusten in een cafe, en dan terug richting de nieuwe stad voor de zonsondergang en eventuele verlichting.

Eindigen met wat surfen in de TGIF, de supermarkt voor eten voor de trein morgen (maw bokes met kaas), en dan taxi moeten nemen om mijn trein niet te missen voor de 23u lange treinrit om 23u20 naar Shymkent.

Treinrit zelf was echt lang en saai. Mensen zijn hier toch minder vriendelijk dan in China, en iedereen ligt hier maar wat te slapen en zitten tot het voorbij is. Landschap op zich maakt het er niet beter op, hoewel het wel een idee geeft van de lengte en moeilijkheid van de zijderoute. Het lijkt wel een oneindig lang stuk woestijn/steppe met heel af en toe een heuvel en dan terug het uitgestrekte niets.

Maar net toen ik dit geschreven had en wat in de gang ging staan begon er een man van een paar compartimenten verder te ‘praten’ (natuurlijk geen woord Engels), maar voor je het weet zit je in hun compartiment, de man, een Kazaks vrouw en een Kazak van Turkse afkomst. Ze vragen en zeggen vanalles, en zijn echt oprecht vriendelijk en geïnteresseerd. De vrouw had een collega die (goed) Engels sprak, dus die werd wel 20 keer gebeld om uit te leggen wat de vraag was en wat mijn antwoord was geweest. Ondertussen hadden ze mij perfect uitgelegd wat ik in shymkent moest zien, hoe ik naar Turkistan moest reizen. Verder moest ik met de vrouw en haar man mee, we zouden een taxi delen en ze zouden mij aan mijn hotel afzetten. Bij aankomst eigenlijk wel blij daarvoor, was nogal een warreboel. En de straten waren echt helemaal leeg. Na een tijdje bij ‘mijn’ hotel aangekomen (had gewoon een hotel uit de LP opgenoemd), wat ik zonder hen niet echt had herkend denk ik (de naam voor hotel (kohak yn) is hier blijkbaar ook anders). En dan erger, ze weigerde halsstarrig om mij een deel te laten betalen. Heb dus mijn opinie over hun vriendelijkheid toch wat moeten aanpassen.

Toegekomen in het hotel om23u, dus de kamer voor een periode van 12u geboekt, dus aan 3000 ipv 5000 tenge.

Gegevens ter herinnering

(1 EUR = 200KZT, 1 EUR = 1,35 USD)
Hotel Ordabassy in Shymkent, goed hotel: 5000 Tenge, 3000 Tenge voor 12u.

Similar Posts