9 november – Almaty

Redelijk vroeg opgestaan (de gordijnen in de kamer waren namelijk te klein om de hele ruit te bedekken 🙂 ), en eerst even wat rondgewandeld om te zien op er geen beter hotel in de buurt was, maar het enige wat te vinden was was nog duurder. Dus twee dagen bijgeboekt.

Dan Almaty beginnen bezoeken, o.a; de stadswandeling van de LP uitgebreid met wat extra dingen, m.a.w. Ontzettend veel gewandeld. Almaty is op zich een ontzettend groene stad, denk dat er geen straat is zonder bomen. Maar de gebouwen lijken allemaal zo grauw en futloos, en zelfs de voetgangersstraat is hier zo doods. Qua bezienswaardigheden moet je hier al zeker niet komen: De grote moskee, die inderdaad groot is, de bazaar, redelijk ‘modern’ ondertussen en waar je blijkbaar geen foto’s mag nemen, de twee katherdralen (orthodoxe natuurlijk), die altijd wel eens leuk zijn om binnen te gaan maar die eigenlijk niet veel voorstellen, het opera gebouw (jammergenoeg is de volgende voorstelling pas binnen een paar dagen), het onafhanfelijkheidsstandbeeld, de overheidsgebouwen….eigenlijk niets dat echt de moeite is.

Een absolute must volgens de LP is de kabinelift naar een top van een heivel vanwaar je een zicht hebt op de stad. Klonk indrukwekkend in de LP, maar de heuvel is echt niet hoog. Moet wel toegeven dat het een redelijk mooi zicht is op de stad enerzijds en op de bergen anderszijds, alleen hebben ze hier blijkbaar ook nogal wat last van de smog blijkbaar. En om het nu een absolute must te noemen. De lift op zich was nog wel grappig, een kabinelift gebouwd rond 1960.

Nog eens goed in de gids gekeken, en buiten een paar musea is dit het blijkbaar. Iets gaan eten in een Italiaans restaurant, hun locale dingen lijken hier niet echt fantastisch en die zal ik nog genoeg mogen eten vrees ik. En natuurlijk redelijk vroeg naar bed, heel veilig lijkt het hier ‘s nachts niet.

Gegevens ter herinnering

(1 EUR = 200KZT, 1 EUR = 1,35 USD)