23 juni – Lofoten, Kiruna

Vandaag opgestaan en jawel…regen. Om gek van te worden. Toch maar een korte wandeling gedaan rond het meer en naar een waterval. Wel mooi, maar je ziet de bergen erachter beginnen maar ze eindigen vrij snel in de wolken, wat nogal een stevige demper is.

Dan op het gemak terug naar het oosten gereden, naar Svolvaer, waar ‘s avonds de midzomernacht wordt gevierd. Onderweg de hoofdbaan genomen nu, dwars door de eilanden, en die is eigenlijk mooier dan de route langs de kust. Maar ook hier steeds regen en mist vanop een bepaalde hoogte. Jammer, want vooral de stukken rond Reine en rond Svolvaer zien er echt wel de moeite uit.

Rond 14u al in Svolvaer, en dacht al eens te gaan kijken waar de ‘festiviteiten’ zullen plaatsvinden. Een mens kan toch een verkeerd idee hebben van iets. Ligt vlak naast een vreselijk industriegebied, en vlak daarbuiten ligt een klein vierkant en een standbeeld. Wat wel cool was was de hoeveelheid vis die hier te drogen hing. Hangt over het hele eiland wel (waardoor het hele eiland eigenlijk stinkt naar vis, echt waar), maar hier hing toch wel veel bij elkaar.

Dus toch maar terug naar de toeristische dienst om te checken dat het inderdaad daar is, en daar bevestigt hij dat er een vuurtje wordt gestookt, dat er meestal een paar mensen komen kijken, en dat er een kraam is met hot dog en limonade. Dat was niet echt het megavuur dat ik me had voorgesteld, met daarrond gentse feesten taferelen. Hij vertelde ook dat er overal wel vuurtjes worden gestookt, maar dat dit de officiele is.

Dat gezien en gehoord te hebben, en gezien het weerbericht weer veranderd was naar regen (ze kunnen dat hier al even goed voorspellen als bij ons), beslist om toch al maar beginnen te rijden. De volgende halte is Trondheim, en dat is meer dan 16u rijden.

Route dan even bekeken, en het is een 850km, en dus 16u rijden. Is de hoofdweg hier, maar blijkt dus gewoon de bergweg. Dat is te vergelijken met de wegen naar de Franse skidorpen, maar dan smaller. Niet echt ideaal dus. Daarbij loopt de E6 zowieso over het water, maw je moet een ferry erbij nemen van een uur en €30. Na wat gps gepuzzel een alternatieve route gevonden via Zweden die 500 km langer is, maar slecht ’30 minuten meer vergt. En aangezien de ferry wachttijden niet zijn meegerekend en ik de gps op kleine banen toch nooit bijhoudt, is de route via Zweden dus nog sneller ook. En aangezien de diesel in Zweden een stuk goedkoper is, alsook het overnachten en het eten, en er natuurlijk geen ferry moet worden betaald, uiteindelijk beslist om via Zweden te gaan. Wel een 1400km, maar ten minste niet over die veel te smalle kronkelende wegen. En ik moet toegeven dat ik het in Noorwegen even benauwd kreeg. De natuur is daar echt ongelooflijk mooi, maar alles is daar zo ‘functioneel’ aangelegd. De steden en dorpjes zijn wat bij elkaar gesmeten huizen en winkels, de wegen net breed genoeg voor twee wagens, alles belachelijk duur (je moet hier bijvoorbeeld €7 entreegeld betalen om een dorpje van hooguit 10 huizen te mogen doorwandelen). Van gezelligheid hebben ze hier echt nog niet gehoord, om dan maar van gastronomie te zwijgen, hun restaurants zijn hamburgers of pizza!

Dan vertrokken, en onderweg zie je inderdaad regelmatig mensen rond een vuur staan, groepjes van 2 à 10 mensen, gewoon wat te praten of drinken. Aangezien ik net rond 18u in Narvik was, daar toch even doorgereden, op zoek ook naar een eventueel groot vuur. Maar niets te bespeuren, en dit viel nog redelijk mee als stad. Redelijk dan.

Dan verder richting grens en Kiruna in Zweden. En de 50km rond de grens vond ik echt ongeloolfijk. Eindelijk dat totaal verlaten, surreele landschap wat ik in het noorden had verwacht. Echt super, meertjes half bevroren, besneewde bergen erboven, en overal grote rotsblokken. Daarboven een donkere lucht. Gaf echt een beetje de indruk plots op een andere planeet rond te rijden, vond ech zalig stuk. Daarna kwam de zon er langzaamaan wat door, en de rit tussen de bergen langs grote meren was eigenlijk ook ontzettend mooi. Lange stukken verlaten weg, op een plateau tussen de meren en besneeuwde bergen, waarbij je de indruk hebt op een grote hoogte te rijden, terwijl je eigenlijk op 400m zit. Een fantastische wandeling met de wagen, zoals meterke zou gezegd hebben.

Dan toegekomen in Kiruna, een aangezien het al 21u was maar direct naar een hostel van de LP gereden. €35 voor een gezellige single met tv met Duitsland-Gana op, al wat beter dan in Noorwegen. Qua prijs en inrichting. Alleen het rare hier, je moet de kamer zelf terugbrengen tot de staat waarin je ze hebt gevonden, m.a.w. Stofzuigen en de bedden terug opmaken. Nog nooit gezien eigenlijk, maar wel grappig.

Aangezien het leek op te klaren, gewacht tot middernacht, en ja hoor, mijn laatste dag boven de poolcirckel zie ik eindelijk de zon om middernacht. Nu ja, moet wel toegeven dat ze zo goed als volledig achter de top van een berg zat, en eigenlijk is er nu ook geen verschil tussen een zon op die hoogte om middernacht of als ze daar om 21u zou staan zoals bij ons. Maar soit, het is het idee dat telt, en anders was ik me dat waarschijnlijk blijven afvragen.