6 en 7 september – Templestay Guinsa**(*)

Zonder probleem met 3u bus naar de ingang van de tempel geraakt. Beginnen klimmen en dan even rondgezocht, want er was natuurlijk niemand en het telefoonnummer dat je verondersteld bent te bellen was steeds bezet. Dan toch de rest van de ‘groep’ toegekomen, en uiteindelijk komt er ook iemand je opvangen.

Vandaag zijn er drie Duitse koppels, een Koreaanse moeder met haar zoon en ik dus. In slaapzalen met mannen gescheiden van vrouwen natuurlijk. En om één of andere reden hebben ze alle Duitse mannen samengezet, en mij een zaal appart gegeven. Ik niet klagen natuurlijk.

Het volledige ‘programma’ staat hieronder, maar het begint dus met een mooi reclamefimpje voor de tempel, de grootste en eerste in Korea. Zeg maar het vaticaan van het Koreaans Boeddhisme. Daarna leer je de basics, met andere woorden hoe je moet groeten, en hoe je moet bidden: drie keer op je knieën laten vallen en zonder je handen te gebruiken (want die moet je tegen elkaar houden) terug rechtkomen.

Volgende stap is het maken van een bid-armbandje. Aangezien er keuze was tussen wit, roze en blauw, toch maar snel de blauwe gepakt. Heb daar denk ik 10 minuten gezet voor de draad door het eerste kraaltje geraakte. Ondertussen waren ze me al doodleuk een bril komen aangeven. Bleek nu dat de blauwe eigenlijk te klein waren voor de gebruikte draad. Met de witte ging het daarna vanzelf, maar als relaxerend begin viel dat toch wel wat tegen 🙂

Dan begin je aan je stille tempel tour, waar je je begeleider volgt, en buiten anwtoorden op een paar van zijn filosifische vragen, mag je dus geen woord zeggen. Maar op zich wel leuk, je volgt hem door de hele tempel, en aangezien je zo een mooi uniformpje aankrijgt, aanzien mensen je een beetje als een monnikleerling. Speciaal, maar wel veel groeten. Je eindigt bij het luiden van de grote klok, en dan deelnemen aan de avondceremonie, waar je eigenlijk gewoon je begeleider moet nadoen…voor zover mogelijk. Want een twintigtal keer op en neer is na een tijdje niet zo simpel qua evenwicht en de dag erna heb je toch wel gevoelige knieën.

Laatste activiteit van deze dag: Het avondmaal, bibimbab volgens de tempel ceremonie. Dat is toch echt mijn ding niet hoor. Je kan het vergelijken met een theeceremonie, maar dan voor eten. Tientallen regeltjes, je krijgt vier kommen voor je die elk voor iets anders dienen (water, rijst, groenten, soep). Het eten gaat ingredient per ingredient rond, en je moet zorgen dat iedereen toekomt. Bij elk ingredient die je krijgt of doorgeeft moet je natuurlijk groeten. En dat allemaal in kleermakerszit, wat met mijn lenigheid sowieso al niet simpel is. Soit, een half uur om je kommen gevuld te krijgen. Gelukkig mag je je eigen kommen vullen, want het is bibimbab, koude rijst met wat koude groenten, soep. Het belangrijkste ingredient van Koreaans eten is de Kimchi, een groente (vaak radijs) dat ze laten marineren en fermenteren (soms jarenlang) en dat dus ook smaakt naar groenten die dagen in azijn hebben gelegen…meestal geserveerd met wat zaadjes op wel. Soit, is dus helemaal mijn ding niet. Na al dat ceremoniële mag je eindelijk beginnen eten. En dan smakken onze (vrouwelijke) monnik gidsen dat naar binnen alsof ze de laatste weken niet gegeten hebben. Het bord schuin voor hun mond en alles naar binnen duwen. Daarna nog een kwartier ceremonie hoe je de kommen moet schoonmaken met een beetje water en een overgehouden Kimchi. En dan met z’n allen de afwas doen. Soit, dat is mijn ding toch niet echt, laat mij maar gewoon eten.

Na het eten begint nog een mediatiesessie. Hoe je moet ademen, je daarop en jezelf moet concentreren enz. Zittend dacht ik eigenlijk aan niets anders dan mijn zere benen, liggend lag ik na twee minuten blijkbaar in slaap 🙂 Ik denk dat ik het toch maar bij mijn douchemeditaties zal houden.

Nog een korte wandeling alleen door de tempel en dan bed in, de ochtendceremonie is om half vier om ‘alle dieren te laten ontwaken’. Dus om 3u op richting de hoofdtempel. Eerst lopen alle aanwezigen achter elkaar rond de tempel en de pagoda met een relekwie van Boeddha. Dan begint de ceremonie met zang en bidden. Deze was eigenlijk echt wel ingetogen en indrukwekkend om mee te maken en vond ik het hooogtepunt van de stay. Vervolgens nog even gaan slapen vóór het ontbijt van 6u.

Het ontbijt is in de grote refter, waar alle bedevaarders komen eten. Je pakt dus gewoon je schotel met weer rijst, soep, en die azijngroenten. Je mag hier normaal niets laten staan, en was echt bijna aan het kokhalzen na de tweede hap van die groenten. Gelukkig wou Christian zijn rijst (die hij te veel vond voor ontbijt) wisselen tegen mijn groeten, want anders zat ik daar nog denk ik.

Twee uur vrije tijd dan, dus een paar van de groep besloten om wat te gaan wandelen in het nationale park waarin de tempel zich bevindt. Aan de hoogste tempel vertrekt een pad (lees trappen) waarmee je op twee uur tot een heilige begraafplaats en een uitzicht kan klimmen. Wel ok, maar wel veel klimmen voor wat het is.

Terug beneden om 8u iedereen klaar om te vertrekken naar de wandelmeditatiesessie. Maar om half negen was er nog niemand. Iets daarna kwam onze vrouwelijke monnik, duidelijk aangedaan dat we daar al een half uur stonden, want ze wist niet/was vergeten dat de persoon die dat normaal deed een vrije dag had. Op zich leek niemand het echt erg te vinden, want om half vier opstaan neemt je energie toch een beetje weg.

Soit, onze monnik was dus verschrikkelijk verveeld met de zaak, en na wat telefoontje kregen we allemaal 33000 Won terug (zo een 25 EUR). En dat zonder dat iemandook maar een woord had geklaagd.

Toch nog vertrokken naar een andere heilige begraafplaats met het busje, niet ver van de tempel, om daar wat te wandelmediteren. Maar dat miste vond ik totaal zijn doel en nut, hoewel anderen het er wel mooi vonden blijkbaar. Misschien ook omdat onze monnik constant aan het bellen was om onze compensatie te regelen.

Terug in de tempel voor een laatste feedback sessie en een theeceremonie, waar ik gelukkig één van de drie ceremoniemeesters mocht spelen…en aangezien de logica hier vaak ver te zoeken is liep dat af en toe toch een beetje mis.

Ik moest dan openbaar vervoer beginnen zoeken naar Daegu, wat normaal wel wat overstappen vereiste. Maar de Koreaanse moeder met haar zoon boden aan mij aan een station onderweg af te zetten. Heel vriendelijk en eigenlijk ook leuke mensen.

Al bij al, denk niet dat ik het nog eens zou doen hier, maar was een heel leuke ervaring. Eigenlijk helemaal anders dan de templestays in Tibetaanse kloosters in Ladakh of zo, waarschijnlijk omdat je hier meer moet deelnemen, maar de ceremonies en tempels zijn wel moderner (of lijken dat alleszins). En die eet- en theeceremonie gaan mij toch iets te ver, maar daarmee heb ik dat hier ook eens gedaan.

Gegevens ter herinnering
————————
1 EUR = 1300 KRW(Won)

Experiential stay: 70USD, 65USD bij betaling met Paypal.

Link: https://eng.templestay.com/reserv_temple.aspx?ProgramId=8997

Programma
Dag 1
Time Title
14:00~14:30 Check in
15:00~16:00 Orientation & Making Prayer beads and More.((Upstairs of Information Center)
16:00~17:10 Free Time
17:10~18:00 Silence Temple Tour
18:00~18:30 Evening Ceremony: Main Buddha Hall
18:30~20:00 Temple Meal Ceremony(with Bibimbob) & Tiding up and Washing dinner set(Upstairs of Information Center)
20:00~21:00 Sitting Meditation & More (Upstairs of Information Center)
20:00~03:00 Bed Time or Practice for your own together.(Upstairs of Information Center)
Dag 2
Time Title
03:30~04:30 Morning Ceremony: Main Buddha Hall
04:30~06:00 Free Time (Free Meditation for your own)
06:00~07:00 Breakfast – Public Dining Hall (Free For your own time)
08:00~09:30 [Mountain & I]: Walking Meditation(From Accommodation Building)
09:30~10:30 Tea Meditation with a Monk
10:30~11:00 Tidy up&Cleaning rooms & Please Check out at 11:00AM