2 en 3 december – Quilotoa loop

Vroeg met rugzakken richting agentschap, alles ingeladen in onze prive wagen, een oude Toyota Landcruiser, en vertrokken aan de loop. Onze gids, Ivan, spreekt voor 1 keer een redelijk Engels en weet waarover hij het heeft, zonder teveel te willen vertellen. En eindelijk een gids die begrijpt waar en waarom toeristen willen stoppen voor foto´s.

Belangrijkste reden om deze toer georganiseerd te doen is dat het openbaar vervoer hier echt niet werkt. Het zuidelijke deel van de loop tot aan Quilotoa lukt nog wel, maar het noordelijke deel lukt enkel met een bus die om 3 uur ´s ochtends vertrekt en om 7u in Latacunga toekomt, maar dan zie je natuurlijk niets van de weg en de zichten en dat is net de bedoeling.

Eerst rijden richting Laguna Quilotoa, onderweg stoppend in kleine dorpjes, bvb Pujili. Zichten onderweg echt onzettend mooi, je rijdt door een berglandschap waar de bergen lijken op lappendekens door de vele akkers, en mensen nog steeds in kleine hutjes wonen en hun land bewerken. Na een drie uur en veel fotostops toegekomen in Quilatoa en de kraterrand.

Het Quilotoameer is echt ontzettend mooi, een soort appelblauw-zeegroen meer omringd door de kraterrand en normaal in de verte de vlaktes en andere besneeuwde vulkanen, die we toen door de wolken nog niet konden zien.

Daar eerst geluncht, en beslist om vandaag eerst de wandeling naar Chugchilan te doen, en morgen de ronde van de krater.

Voor de wandeling een lokale gids toegewezen gekregen, de onze ging met de wagen en onze baggage naar Chugchilan. Onze gids Nicolas, een oudere, mankende man met sportschoenen met vanboven twee grote gaten en een typische hoed.

De wandeling gaat eerst een deel langs de krater en gaat dan naar beneden tussen de velden, maar aangezien het ondertussen vrij hard was beginnen regenen konden we jammergenoeg niet ver zien door de wolken rondom ons. De weg is echter echt wel mooi en een leuke wandeling, door smalle canyons, langs kleine dorpjes, af en toe zeer glad. Het tweede deel gaat echt langs afgronden en door rare uiterst smalle paden in de rotsen, meestal niet echt aangeraden voor mensen met heel erge hoogtevrees, hoewel het bij mij hier nog meeviel.

Dit gaat zo verder tot in een dal waar het laatste deel dan klimmen is (en voor sommige mensen serieus puffen, niet waar Lassie 🙂 ) tot aan het dorpje Chugchilan, waar we na een 3 en een half uur toekwamen, blijkbaar weer veel sneller dan het gemiddelde, waarschijnlijk ook omdat we niet zoveel foto´s konden nemen door de regen. Maar ondanks de regen en wolken is dit eigenlijk toch echt wel een leuke wandeling, grotendeels bergaf en de paden gaan echt door plaatsen waar je met de wagen nooit kan komen. Denk dat dit met mooi weer echt ongelooflijk moet zijn.

Het dorp zelf is echt the middle of nowhere, een paar huizen, een kerk en een school. Gelukkig is er door het toerisme toch nog een deftig hostal te vinden. Onze cloud forest was echt wel ok, propere gedeelde badkamer en redelijke kamer, en een gezellige gedeelde ruimte waar drie Amerikanen, twee Belgen (wij dus) en weer eens drie Nederlanders (die vind je echt overal, maar ze vielen voor 1 keer eigenlijk goed mee :)). 1 van de Nederlanders was trouwens op een travel course. Dat is blijkbaar een toer die je boekt om Ecuador te bezoeken met alle excursies in, en waar je Spaanse lera(a)r(es) meereist en je elke avond een uur of twee-drie les geeft. Eigenlijk een heel goeie manier om te leren, en het was niet zo ontzettend duur.

Vrij vroeg gaan slapen en de dag erna vroeg opgestaan voor het ontbijt om 6.00. Dan vertrokken voor onze wandeling langs het kratermeer en een van de Amerikaanse een lift gegeven omdat het openbaar vervoer hier echt niet lukt en ze anders een stuk in de nacht moest vertrekken.

Rond 8u begonnen aan onze wandeling rond de krater, waar het nu wel mogelijk was sommige van de besneeuwde vulkanen in de verte te zien, jammergenoeg niet de cotopaxi. De wandeling rond de krater is echt ontzettend mooi, niet alleen blijf je maar verwonderd telkens je naar dat meer kijkt, maar de zichten over de vlaktes aan de andere kant zijn ook ontzettend mooi.

Het pad is op zich wel redelijk, hoewel het af en toe toch langs nogal steile afgronden gaat, maar dat valt op zich wel mee.  Buiten 1 stuk op het einde, waar de gids een echt wel leuk pad langs een steile flank dicht bij het meer nam. Op een bepaald ogenblik was het klauteren over stenen, en over vijf meter was het bedekt met grind en hellend naar de afgrond. Toen was de paniek toch even heel dicht bij, maar gelukkig was dit deel heel kort. Maar hij zou beter waarschuwen voor hij dit pad neemt, want kan me inbeelden dat sommige mensen hier totaal tilt slaan, zoals een Franse die hij ooit gegids had en door een hoogtevreesaanval met een ezel terug naar beneden moest. 

Na een vier en een half uur wandelen, en veel gevloek van Lassie die er helemaal doorzat het laatste uur :), terug toegekomen in Quilotoa dorp, waar we na een lunch vertrokken voor het noordelijke deel van de loop met de wagen.

Het noordelijke deel is meer bergachtig, daarmee bedoel ik minder vlaktes en steilere bergen, maar ook heel mooie zichten. Af en toe wel regen en wolken, maar het was toch de moeite waard. De weg van Quilotoa naar Chugchilan is echter echt hel, daarna betert het gelukkig. Blijkbaar is ´de machine´ een maand geleden langsgeweest en dan ligt de weg er weer even goed bij, maar na een paar maanden zijn dat weer ontzettende putten en spoorvorming zodat je er eigenlijk alleen met een 4×4 doorkan.

Overdag waren we tevens door onze gids uitgenodigd om samen met hem ´s avonds naar de voetbal te gaan kijken. Hoewel hij in Latacunga woont, supportert hij voor Deportivo Quito, en die speelde vanavond tegen Latacunga. En als ze vandaag wonnen of gelijk speelden, waren ze tevens zeker van de landstitel, iets waar ze ondertussen al 40 jaar op wachtten.

Dit konden we uiteraard niet weigeren, dus een snelle douche en dan kwam Yvan on terug ophalen, samen met zijn ouders. Naar het stadium, lange rij om binnen te gaan, maar dan toch de tribunes op waar zijn broer, dochter en andere vrienden plaats hadden vrijgehouden. Het stadium zelf is echt wel klein naar onze normen, een tiental rijen, natuurlijk niet overdekt. Aangezien het uitverkocht was had hij maar tickets op de zwarte markt gekocht, wat bij ons tegenwoordig ondenkbaar is.

In het stadium echt wel goeie sfeer, veel gezang, en onze gids zijn stem zal de dag erna ook wel niet meer zo goed hebben geklonken. De wedstijd zelf trok eigenlijk op niets, echt een bende pottenstampers, en ik ken er dan nog niet zoveel van. Eerste helft een geplaatste bal van Quito, 0-1. Tweede helft een mooie kopbal van Latacunga, 1-1. En plots wordt iedereen terug wakker en begint te zingen en roepen, bij 1-1 winnen ze toch ook. En dan wat later, een belachelijk schot en een blunder van formaat van de doelman, 1-2 voor Quito, een onverdiende zegen, maar het vieren kon beginnen. En dan het fluitsignaal, en uiteraard veel gezang en het bestormen van het veld, over de gracht en de hekken.

Echt wel een heel leuke ervaring, maar dan niet voor de voetbal… 😉

En daarna dan nog snel iets gaan eten, terwijl de Quito supporters in bussen terug naar de hoofdstad reden om daar te gaan vieren.

Christusbeeld in klein dorpje
Hut tijdens zuidelijk deel van de loop
zicht tijdens loop
zicht tijdens loop
Quilotoa meer eerste dag
Quilotoa meer
Ik bij Quilotoa meer
Gids Nicolas
Zicht tijdens wandeling naar Chugchilan
Zicht tijdens wandeling
Zicht tijdens wandeling
Ons hostal in Chugchilan
Hoofdplaats van Chugchilan
Quilotoa-meer tweede dag wandeling rond meer
Quilotoa-meer
Zicht vanop kraterrand
Quilotoa-meer
Zicht vanop kraterrand
Zicht vanop kraterrand
Ik op hoogste punt kraterrand
Lassie en gids rusten
Tijdens wandeling rond kratermeer
Quilotoa-meer
Berggeit tijdens wandeling
Snoepjesbedelende kinderen
Zicht tijdens noordelijk deel Quilotoa loop
Zicht tijdens loop
Kerk in dorpje langs loop
Deportivo Quito fans
Gids en vrienden tijdens match
Lassie en ik na de overwinning
Gelukkige gids met zijn dochter

Gegevens ter herinnering

Tweedaagse toer van Quilotoa loop, bij Greivag Turismo, in shopping center op de calle Quito vlakbij de plaza, info@greivagturismo.com, zeer aanbevolen, voor 2 dagen 100 USD

Plaatsen voetbal, normaal 8 USD, op zwarte markt 10 USD