10 en 11 september 2017 – Medellin***, Guatapé*** en Piedra del Penol****

(Weeral) vroege bus naar Medellin. Weeral iets later dan verwacht, dus pas rond 15u in hotel. Vandaag al het centrum bezocht, en dit was de eerste keer dat ik mij niet helemaal op mijn gemak voelde. Al bij het buitengaan in de metro half tegengehouden door een zatlap die duidelijk ruzie zocht. Wat rondgewandeld in het centrum, en daar loopt echt heel raar volk rond. Misschien omdat het zondag avond voor zonsondergang was, alles begon te sluiten en zo, maar dit was toch echt mijn ding niet. Gaan eten in El poblado, een ander deel van de stad dichter bij hotel. En dit is echt een heel andere wereld, een buurt vol met leuke cafe’s en restaurants, waar alles volledig veilig lijk (en is). De straten in de verre omtrek deden mij zelfs aan Singapore denken.

Daarna naar een hostel gelopen om de Pablo Escobar toer te boeken, maar die bleken allemaal vol voor de volgende twee dagen.

Terug naar het hotel wandelend in een verlaten straat ‘aangehouden’ en gefoulleerd door twee politieagenten op de moto. Dacht echt even dat ze problemen gingen maken of geld vragen, maar blijkbaar zochten ze alleen drugs, wat op zich goed is natuurlijk. Maar was wel even schrikken.

Aangezien de Pablo toer volzet was, dan maar zelf de plaatsen opgezocht op internet. De gids en verhalen ontbreken dan wel, maar was beste wat ik kon doen.

Dus weer heel vroeg op om te beginnen aan het bezoek. Nu op zich is er niet zoveel aan, want de gebouwen zij onder renovatie of gerenoveerd. Wel raar dat op zijn graf bloemen liggen. Maar het schijnt dat deze worden gelegd of door mensen/armen die door Pablo werden geholpen, of door sommige Amerikaanse toeristen?

De rest van de stad bezocht, o.a. de cerro Nutibara, volgens de LP het hoogtepunt van de bezienswaardigheden, maar volgens mij niets aan. Gewoon een heuvel met klein dorpje op, geen fantastische zichten, en een ‘art trail’ die nogal lachwekkend is.

Uniek in Medellin is dan weer dat de metrolijnen (momenteel) twee kabelbanen bevatten. Je stapt dus over op een andere lijn, en plots zit je in een kabelbaan boven een paar minder goede buurten van Medellin. Echt wel ideaal om te bezoeken, daar zouden ze in Rio eigenlijk ook aan kunnen denken.

Had van anderen gehoord dat Guatapé zo mooi was, hoewel de LP het amper vermeldt. En aangezien de metro hier zo vlot verloopt had ik om één uur reeds gedaan met wat ik had gepland, en dan maar besloten om nog naar Guatapé te gaan.

Voor een keer vlotte busconnectie, dus voor 15u al kunnen beginnen aan de klim naar de Piedra del Penol. Dit is een gigantische rots die plots uit het niets opduikt, en waar ze een trap en toren op hebben gebouwd om van het uitzicht te kunnen genieten. En inderdaad, 740 trappen later is het zicht over de kleine meertjes en eilandjes echt verbluffend. Straf dat hier niet meer aandacht aan wordt gegeven (hoewel hier ook al veel toeristen waren).

Dan verder naar het dorp Guatapé, gekend voor zijn kleurrijke en versierde huizen. En dit is inderdaad een super gezellig dorpje om door te wandelen. Je bent er op een uurtje wel door, want is echt klein, maar is echt de mooite waard om tot hier te komen.

Had gelukkig mijn busticket terug naar Medellin geboekt toen ik toekwam, want was nogal chaos bij de terugkeer. Bus veel te laat, te veel mensen op de bus (of die erop wouden), eigenlijk een toeristenbus enz. Maar iets voor negen terug in Medellin, dus nog iets gaan eten in El Poblado (wat ook op maandagavond bruist) en dan snel bed in voor vroege vlucht naar Bogota en dan bussen tot Mongui.

Gegevens ter herinnering
————————
1 EUR = 3500 COP (Pesos)

Boek je terugrit van Gautapé zo snel je kan, want bussen lopen ‘s avonds snel vol, en is dan nogal chaos.

Gebouw van Pablo, waar het Cali kartel hem ooit heeft proberen ombrengen.

Huis waar Pablo werd neergeschoten

740 trappen tot de top