21 juni – Jericho en Ramallah

Iets na negen vertrokken op zoek naar openbaar vervoer naar Jericho. Ik wist dat er geen directe verbinding was, dus na eerst van het ene bus station naar het andere te zijn gestuurd, op een bus gezet naar één of ander dorp hier in de buurt (geen idee welk), onderweg door de chauffeur op dezelfde bus(nummer) in omgekeerde richting gezet, en door die chauffeur dan afgezet aan een shared taxi richting Jericho, met geluk, want deze was met mij erbij compleet.

Van Jericho centrum dan vertrokken voor de 7km (h/t) wandeling de berg (mount of temptation)op bij 39°C in de schaduw…was wel een beetje bezweet toen ik aankwam. Doel was de berg van verleiding, de plaats waar Jezus de verleiding van de duivel na 40 dagen vasten zou hebben weerstaan. Er is ook een kabelbaan gebouwd om tot ongeveer de hoogte van het klooster te komen, maar ik ga natuurlijk liever te voet. Onderweg ook de boom van Zacchaeus, die hij 2000 jaar geleden beklommen zou hebben om naar een preek van Jezus te luisteren…is er toch wel over.

Dan het Grieks orthodox klooster, gebouwd boven/tegen de plaats waar Jezus dus de verleiding zou hebben weerstaan. Aangezien Jezus blijkbaar in een grot tegen een bergwand zat, hebben ze dit klooster ook tegen de bergwand aan moeten bouwen. Deed mij een beetje aan China denken. Alleen is het hier heel stevig en ingenieus gebouwd. Zijn een reeks van kamertjes in/tegen de wand, waarachter een gang ligt die naar de kerk leidt. Onderweg zit de bewaarder van de kerk, die vriendelijk vraagt toch maar een lange broek aan te doen indien mogelijk. In de kerk was ik gelukkig moedermens alleen, en in een hoek van de kerk mag je een trap op naar een verhoog dat uitgeeft op een soort rots achter glas waarop Jezus gezeten zou hebben (geen foto’s toegelaten). Weet niet of het lag aan het feit dat ik hier alleen was, of dat de bewaarder/priester het heel sereen hield, maar dit gaf eindelijk toch nog eens een godsdienstige ervaring waar je toch een beetje stil van wordt. Veel meer dan het gedrum in de kerk van Jeruzalem of Bethlehem eigenlijk.

Blij terug naar beneden, langs de oude stad van Jericho. Van buiten kan je zien dat er echt niets van overblijft, het is dan ook de oudste stad ter wereld. Maar dit is dus volgens mij enkel iets voor archeologen. Er stopt trouwens ook geen enkele groep. Nog wat rondgelopen in het centrum van het (nieuwe) Jericho, en dan een shared taxi naar Ramallah, ook hier kon hij direct vertrekken. Onderweg naar Ramallah zie je een paar nederzettingen, en op al wat plaatsen de scheidingsmuur.

In Ramallah afgezet niet te ver van de Maqata’a, het (nu vernieuwde) presidentieel paleis van Yasser Arafat, en tevens de plaats waar hij begraven ligt. Toch een beetje raar om zo een massaal graf te zien voor iemand die je nog hebt ‘gekend/gezien’. Aangezien dit het enige is wat er in Ramallah te zien is, nog een hele tijd in en rond het centrum geslenterd, en dan de bus naar Jeruzalem.

De bus is ook een beleving op zich. Eerst ga je door de scheidingsmuur, waarachter je een strenge grenscontrole door moet. Aan de andere kant van de grens moet je de bus uit en een andere bus terug op (met hetzelfde ticket), die je dan naar Jeruzalem brengt. Deze rijdt het grootste stuk langs de grote scheidingsmuur, waar je duidelijk ziet dan Israël de Palestijnen zoveel mogelijk buitenhoudt, ze mogen/kunnen hier blijkbaar echt niet doen wat ze willen.

Jericho

Ramallah

Jeruzalem markt en Jeffa street