12 en 13 juni – Wadi Rum en Aqaba

Tours zijn hier ontzettend duur, aangezien er geen andere toeristen zijn om mee te delen. Dus had tour bij een lokale man geboekt, transport naar Wadi rum, trip van 40 km door de woestijn,overnachting in bedouine camp, en dan ‘s ochtends transport naar Aqaba.

Om half elf aan hotel vertrokken voor een tocht door de woestijn. De zichten in de woestijn zijn op zich wel mooi, maar volgens mij kan je die van de weg ook zien als je een wagen huurt en wat kleinere wegjes inslaat.

Voor de rest stoppen ze aan bepaalde rotsen die één of andere vorm hebben (paddestoel, titanic, monkey…dat moet er in elk land toch ook weer bij:-( ), muurschilderingen (volgens mij zijn zie die snel gisteren nog even komen zetten 🙂 ), langs een paar arches (dat is wel ok, maar nu ook weer niet wereldschokkend, en zeker niet te vergelijken met die in de states), de caves en het huis van Lawrence of Arabia (daar kan je ook wel zonder overleven), een soort canyon… Chauffeur was niet mijn type mens, maar op zich is het niets anders dan van de ene ‘trekpleister’ naar de andere te rijden, die meestal nog geen 2 minuten van elkaar liggen….. En dan brengen ze je naar een ‘bedouine camp’ waar je wat rust onder een tent, tot aan zonsondergang en dan eten.

Het ‘camp’ is meer gewoon een verzameling hutjes met een sanitair blok bij, ook helemaal niet ver in de woestijn of zo. Was wel goed om mijn achterstand van de blog wat bij te halen (opladen zal voor morgen zijn waarschijnlijk). Was heel rustig en kalm, want zat natuurlijk alleen in dat kamp. Tot er een bus met Israeliers toekwam, wat voor mij nog maar eens bevestigde dat Israeliers apart heel vriendelijke mensen zijn, maar in groep een echte ramp.

Soit, rond vijf uur, en tot de zonsondergang om 19u30, een wandeling gaan maken door de woestijn. En dat was eigenlijk het beste deel van deze trip, zo heel alleen door de woestijn wandelen bij zonsondergang heeft toch iets. En dan avondeten (wat eigenlijk wel heel lekker was) en niet veel later bed in. Nog wat rond vuur zitten eerst, maar daar halen ze dan natuurlijk een mega grote luidspreker bij om zeker te zijn dat je niet van de stilte zou geniete.

Maar in het kort, zelfs zonder de bus, volgens mij kan je de Wadi Rum gemakkelijk overslaan als je naar hier komt. Ben misschien te moeilijk ondertussen, maar een echte oude bedouine-ervaring moet je niet verwachten, de dingen die er te ‘zien’ zijn zijn echt de moeite niet waard, en van de woestijn krijg je via de weg ook wel een goed idee.

Na een redelijke nacht vroeg op voor ontbijt en de rit naar Aqaba. Daar rond half negen toegekomen, maar de 24-uurs receptie van het hotel was vandaag blijkbaar dcht. Gelukkig is er een kantoor waar de man voorstelde om mijn bagage te laten. Tot 12 uur wat door Aqaba gelopen, maar hier is echt niets te zien. En daarna op de kamer gaan schuilen tegen de warmte tot het tijd was om de wagen op te halen.

Ondertussen ook gevraagd waar ik de duivels zou kunnen zien vanavond, hopelijk lukt het, en hopelijk is het het ook waard natuurlijk. :-((((( Niet dus. Bij het naar huis wandelen om middernacht zitten de straten en terrassen hier nu overvol. Nu het een beetje dragelijk is (nog steeds bven de 30) en gezien het ramadan is, leven ze hier echt op een heel ander ritme.

Gegevens ter herinnering
————————

Tour transport + overnachting+ maaltijden: 110 JOD bij ‘privé ondernemer’. Officiële agentschappen vragen nog meer, en stoppen volgens mij bij dezelfde bezienswaardigheden. Eventueel slapen ze in een ander kamp, dat dan toch door één rots van de weg is verwijderd. Maar zo toch niet meer bij ‘privé’ gast gaan (Raed genaamd), wat rare man, en hij is dan constant over de prijs aan het klagen, en je hebt ook niets om op terug te vallen.