6 juni – Nazareth, Kana, Akko en Haifa

De dag begonnen met de overblijvende kerken in Nazareth zelf te bezichtigen: Eerst nog even binnen in de grotto, dan via de trap naar de basiliek erboven. Is wat groter, maar met een gat in het midden om de grotto te kunnen zien. Wel ok. Dan naar de Sint-Jozef kerk vlak ernaast. Hier zou het werkatelier van Jozef hebben gestaan. Maar op zich wel originele kerk. Via de leuke kleine steegjes van de soeks/kraampjes in de oude stad tot aan de grieks orthodoxe kerk van de aankondinging. Zijn geloven namelijk dat de aankondiging werd gedaan toen Maria aan een bron was, en dus niet in de grot. Nog een geluk, anders moesten we weer uitvechten wie welke kerk waar mocht zetten. Maar soit, is een kleine maar erg versierde kerk, met een gangetje naar beneden tot aan ‘de’ bron. Is hier trouwens een ramp zodra de tourbussen ergens toekomen, en er zijn er echt wel een pak. Momenteel blijkbaar vooral met Aziaten. Echt vreselijk, heb ze tot nu toe gelukkig kunnen vermijden, of alleszins alles toch al eerst rustig kunnen bekijken voor of na hen, maar vrees dat dat niet gaat blijven lukken.

Uitchecken en onderweg naar Akko gestopt aan de huwelijkskerk van Kana, daar waar Jesus het water in de wijn veranderde. Ze hebben zelfs een kruik teruggevonden die ervoor gediend zou kunnen hebben. En rond de kerk nu natuurlijk talrijke ‘wine soevenir shop’s, als ze er ook maar iets aan kunnen verdienen.

Half uur rijden naar Akko. Dit was vroeger de voornaamste toegangspoort voor het kruisvaardersland voor al degenen die toekwamen van hun bedevaart naar het beloofde land. Voornaamste overgebleven zaken: een tempelierstunnel (idee is wel cool, een tunnel die hen van het centrum tot aan de kust bracht, maar op zich is het gewoon een 400m lange tunnel.) en vooral de citadel, met de knight’s halls. Dit is op zich wel indrukwekkend als je nagaat waarvoor dit diende, maar ze hebben het volgens mij zo verknald vanbinnen met allerlei mediaprojecties en tentjes met ‘artisanale kunsten’ uit die tijd. Desalnietemin toch de moeite.

En Akko zelf is op zich een heel leuk stadje. Ligt op een soort heel klein schiereiland, afgesloten door omwallingen (deels kapot geschoten door Napoleon). De kleine straatjes van het dorpje, en het feit dat het nog gewoon bewoond wordt, geeft het een soort authentiek gevoel waardoor het heel leuk verdwalen is op zoek naar de volgende bezienswaardigheid. Is wel mijn soort stadje.

vervolgens nog gestopt in Haifa. Voglens de gids zijn er twee dingen de moeite, het Hecht Museum en de Bahai gardens. Eerst naar het Hecht Museum buiten de stad. GPS brengt mij mooi tot de ingang van de lokale IBM gebouwen 🙁 Na wat zoeken en rondvragen blijkt het museum te liggen in een gebouw op de nabijgelegen universiteitscampus, waar een vriendelijke Ukraïnse bewakingsagent mij toch maar toelaat met de wagen. Museum was op zich wel ok voor een ‘potjes en pannetjes’ museum, indrukwekkend voor een ‘privé’ collectie. Maar volgens de LP was vooral de boot uit de 4de eeuw v.C., maar daat had ik me toch meer bij voorgesteld.

Dan maar naar de Bahai gardens. Had me beneden geparkeerd en zou naar boven wandelen. Blijkt dat de tuinen enkel met tours toegankelijk zijn, maar dat je de eerste 50m beneden binnenkan, en hetzelfde boven. Dus wagen terug naar boven gepakt. Zijn inderdaad heel mooie tuinen maar vooral een heel mooi zicht op de haven van Haifa. Is de rustplaats van Propheet-Herald van het Bahá’í geloof.
In centrum nog wat rondgedwarreld, maar Haifa lijkt een heel grote stad, en vooral de berg erachter maakt het allemaal wat moeilijk. Lijkt mij niet de leukste stad om te wonen. Dan op weg naar hotel in Be’er Sheva. Hier is helemaal niets te zien, is een universiteitsstad opgericht in de jaren ’60, maar is een heel leuke en gezellige stad eigenlijk. Veel leukere indruk dan de steden tot nu toe. Nog ergens een pita gaan halen in de volgens tripadvisor beste pitatent. Moet toegeven, smaakte beter dan die van bij ons…maar aan 10 euro voor een pita en een drankje mag dat wel.

Nazareth

De ‘grot’

De ‘bron’

Kana
Mijn blitse Toyota Aygo 🙂

De ‘kruik’

Akko

Haifa